Koniec roku jest czasem podsumowań. Na nowo wracamy myślami do wydarzeń narodowych, rodzinnych, ale i do tych, które były udziałem naszych małych ojczyzn. W mroku roratnich lampionów mieszkańcy parafii Kramarzówka z dumą wpatrują się w piękno swojej świątyni, wracając myślami do wydarzeń, które towarzyszyły trudowi artystycznych i nie tylko zmagań o piękno domu Bożego. Starsi z pewnością nie oprą się pokusie sięgnięcia pamięcią wstecz do czasów, które pamiętają, i 90-letniej historii świątyni i parafii opowiadanej w adwentowe wieczory przez dziadków i rodziców.

Przygotowania do jubileuszu 90-lecia parafii, konsekracji kościoła i bierzmowania w Kramarzówce trwały przez rok. Odbywały się nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca połączone z kazaniami i trzydniowe rekolekcje jubileuszowe, które prowadził ks. prał. Franciszek Rząsa.

Jubileusze

Metropolita przemyski abp. Adam Szal 8 października konsekrował kościół w parafii pw. św. Klemensa. Z Księdzem Arcybiskupem Mszę św. koncelebrowali kapłani z dekanatu. Świątynia poświęcona została Opatrzności Bożej w roku 100. rocznicy objawień Matki Bożej w Fatimie. W czasie uroczystości Pasterz diecezji udzielił sakramentu bierzmowania 37-osobowej grupie młodzieży.

Uroczystości

W uroczystościach wzięła udział społeczność Kramarzówki, przybyli również: rodaczka, siostra felicjanka Michaela Szczygieł, starosta jarosławski Tadeusz Chrzan, burmistrz Pruchnika Wacław Szkoła, kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Jarosławiu Stanisław Kłopot, dyrektor Szkoły Podstawowej w Kramarzówce Jacek Włoch, dyrektor Gimnazjum w Pruchniku Adam Olejarz, wychowawcy młodzieży bierzmowanej i licznie zebrani parafianie.

W homilii Ksiądz Arcybiskup powiedział m.in.: „Dzisiejsza uroczystość jest ważna w perspektywie wspólnoty parafialnej, w której istotną rolę odgrywa świątynia. Świątynia jako miejsce przeznaczone na chwałę Bożą i dla zbawienia ludzi. (…) Możemy zadać sobie i odpowiedzieć na bardzo ważne pytanie: co uczyniliśmy z naszą łącznością z Chrystusem, z łącznością, która ma miejsce począwszy od sakramentu chrztu św. poprzez każdy inny sakrament. Czy dbamy o tę świętość, o tę łączność?

Dzisiaj, drodzy Bracia i Siostry, będziemy świadkami włączenia do grona świadków Jezusa, którymi są kandydaci do sakramentu bierzmowania. Będziemy świadkami wszczepienia ich jakby na nowo w ten żywy organizm, którym jest Kościół, którym jest Chrystus obecny w Kościele. Ale będziemy świadkami także poświęcenia tej świątyni, której istnienie ma pomóc nam w trosce o wzrost tej winnicy.

Oby, drodzy Bracia i Siostry, nasza świątynia, w której jesteśmy, była bogata nie tylko przez wystrój tych elementów, które tworzą jej piękno zewnętrzne, ale by była bogata przez naszą obecność. Przez liczne przystępowanie do Komunii św. – do sakramentów świętych. By była bogata przez to, że tutaj dokona się nasze przemienienie, które będzie prowadziło do osobistej świętości. Oby każdy, kto z nami się spotka, kto spotka się z mieszkańcami Kramarzówki, mówił: popatrzcie, jak oni się szanują, jak oni się miłują, jak troszczą się o siebie (…)”.

Historia parafii

Staraniem ks. Wawrzyńca Motyla, proboszcza pruchnickiego, w 1921 r. Kramarzówka stała się ekspozyturą z kościołem drewnianym zbudowanym w latach 1918-1920. Fundatorami byli Klementyna z Dzieduszyckich-Szembekowa wraz z mężem hrabią Włodzimierzem Szembekiem – właścicielami Węgierki i przyległych wiosek. Na fundację złożyło się drzewo i 20 morgów pola. Hrabia dał materiał, ale wybudowali go sami parafianie.

W 1921 r. kościół został poświęcony św. Klemensowi. Po zupełnym oddzieleniu Kramarzówki od Pruchnika w 1927 r., dekretem ówczesnego ordynariusza bp. Nowaka, Kramarzówka stała się samodzielną parafią. Drewniany kościół służył wiernym do 1997 r.

Drewniana świątynia pw. św. Klemensa z upływem czasu okazała się niewystarczająca dla rozwijającej się wspólnoty parafialnej. Z tego względu ks. proboszcz Bronisław Konieczny wraz z parafianami wspólnie zapragnęli wybudować nowy kościół. Wieloletnie starania, polegające na załatwianiu formalności, gromadzeniu materiałów budowlanych i środków finansowych, doprowadziły do rozpoczęcia prac budowlanych w sierpniu 1997 r. Nową świątynię usytuowano w miejscu drewnianego, wcześniej rozebranego kościoła. Postanowiono realizować projekt opracowany przez inż. Romana Orlewskiego i inż. Władysława Jagiełło z Rzeszowa. Prace budowlane trwały do 2000 r. Kościół został wybudowany dzięki dużemu zaangażowaniu Księdza Proboszcza i mieszkańców parafii. Wykonywali oni prace fachowe i pomocnicze. Kierownikiem budowy był Mieczysław Szczepanik z Pruchnika, a inspektorem nadzoru inż. Wacław Szkoła.

Na drodze 90-letniej pielgrzymki wspólnoty za Chrystusem, jedynym Panem i Zbawicielem przewodzili księża:

ks. Michał Buniowski – pierwszy ekspozyt w latach 1921-1923

ks. Stefan Fus – drugi ekspozyt w latach 1923-1928

ks. Stanisław Janusz w latach 1928-1929

ks. Grydyk w latach 1929-1938

ks. Jan Bielec w latach 1938-1950

ks. Stanisław Ziobro w latach 1950-1959

ks. Władysław Fietko w latach 1959-1975

ks. Bronisław Konieczny w latach 1975-2002

ks. Zbigniew Szostecki od 2002 r.

Dziś parafii

15 lipca 2001 r. abp Józef Michalik dokonał poświęcenia obecnego kościoła pw. Opatrzności Bożej. Parafia natomiast pozostała pw. św. Klemensa. Po objęciu parafii przez obecnego ks. proboszcza Zbigniewa Szosteckiego w 2002 r. trwało doposażanie kościoła oraz upiększanie otoczenia. W tym czasie dzięki ofiarności parafian wymieniono w kościele wszystkie ławki wraz z dwoma stałymi konfesjonałami, wykonano nowe ogrzewanie kościoła oraz nagłośnienie, dzięki fachowej pracy ludzi z firmy Rduch.

Dzięki pozostawionemu przez śp. ks. Bronisława Koniecznego spadkowi, parafia zakupiła organy z Niemiec. Posiadają one siedemnaście głosów, a zostały zbudowane w 1968 r. przez firmę Breil. Po zakupie zostały dopasowane do wnętrza świątyni. Ów spadek pozwolił jeszcze na wykonanie prospektu organowego wraz z obrazem św. Cecylii i zabudową chóru.

Upiększając zewnętrzne otoczenie świątyni wykonane zostało częściowo nowe ogrodzenie, zniwelowano teren, obniżając go, aby świątynia była widoczna z drogi, wykonano schody wraz z chodnikiem prowadzącym do i wokół kościoła z kostki granitowej. Przeniesiona została dzwonnica i został wykonany parking wraz z drogą dojazdową.

Święci

Świątynia została ubogacona, przez dar relikwii, o „fizyczną obecność” bł. Jana Wojciecha Balickiego, św. Jana Pawła II, św. S. Faustyny, a ostatnio także św. Józefa Sebastiana Pelczara. W dniu konsekracji świątyni zostały one wmurowane przez Księdza Arcybiskupa w ołtarzu. Dzięki obecności świętych wierni pogłębiają kult Bożego Miłosierdzia, Eucharystii, a także kult Matki Bożej. Pielęgnują również kult św. Józefa i św. Antoniego. Dzięki posłudze abp. Adama Szala świątynia została w pełni oddana Bogu, a dla parafian stała się miejscem przyczyniającym się do umocnienia wiary i wiary przyszłych pokoleń oraz symbolem więzi z Bogiem w trzecim tysiącleciu.