Reklama

Aspekty

70. rocznica powstania Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego

Pragnę, aby zgromadzenie takie było

Mija właśnie 70 lat od czasu, gdy w Myśliborzu, na terenie ówczesnej Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej w Gorzowie, pierwsze siostry Jezusa Miłosiernego zamieszkały wspólnie. Tak rozpoczęły się dzieje zgromadzenia zakonnego, o którym sam Pan Jezus powiedział, że chce, aby było. Wielkie orędzie Bożego Miłosierdzia ma także swój gorzowski epizod

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 35/2017, str. 4-5

[ TEMATY ]

zgromadzenie

Archiwum Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego

Dom macierzysty zgromadzenia w Myśliborzu

Dom macierzysty zgromadzenia w Myśliborzu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Święta s. Faustyna Kowalska czy bł. ks. Michał Sopoćko to znani na całym świecie apostołowie Bożego Miłosierdzia. Dla realizacji dzieła rozszerzania po świecie orędzia o Bogu pełnym miłosierdzia miało powstać jeszcze zgromadzenie zakonne. Wspominał o tym w objawieniach udzielonych św. Siostrze Faustynie sam Pan Jezus.

Wola Pana

30 kwietnia 1935 r. w „Dzienniczku” św. Faustyna Kowalska zapisała, że Pan Jezus zażądał, „aby było zgromadzenie to jak najprędzej założone i ty [św. Faustyna, dop. mój] w nim żyć będziesz z towarzyszkami swymi. Duch Mój będzie regułą życia waszego. Życie wasze ma być na mnie wzorowane, od żłóbka, aż do skonania na krzyżu. Wniknij w tajemnice Moje i poznasz przepaść miłosierdzia Mojego ku stworzeniom i niezgłębioną dobroć Moją – i tę dasz poznać światu. Będziesz przez modlitwę pośredniczyć między ziemią a niebem” (Dz. 438). Od roku 1935 aż do swojej śmierci św. Faustyna odczytuje wolę Bożą wyrażoną w poleceniu założenia nowego zgromadzenia. Początkowo myślała, że ma wystąpić z dotychczasowego zgromadzenia i oddać się bez reszty nowej fundacji. Plany Boże były jednak inne. Ostatecznie św. Faustyna została duchową matką tego dzieła, zaś faktycznym założycielem zgromadzenia został spowiednik św. Faustyny bł. ks. Michał Sopoćko.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Co było wcześniej?

Już 9 czerwca 1935 r. w Wilnie, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Siostra Faustyna otrzymała kolejne przynaglenie ze strony Pana Jezusa: „Będziesz wypraszać z towarzyszkami swymi miłosierdzie dla siebie i świata”. Raptem po trzech tygodniach znów Pan Jezus daje swą wyraźną wolę: „Pragnę, aby zgromadzenie takie było”.

Siostrze Faustynie wydawało się, że nowa fundacja nastąpi zapewne szybko. Jednak upływające dni i brak postępu w tym dziele rodzą pytania w jej sercu. Dzieli się nimi ze swoim spowiednikiem ks. Sopoćką, który w lipcu 1936 r. odpowiada: „Według mnie na razie takie zgromadzenie musiałoby powstać bez Siostry, jako zgromadzenie diecezjalne”.

Reklama

W 1938 r., na miesiąc przed śmiercią Siostry Faustyny, ks. Sopoćko otrzymuje wewnętrzne poznanie, że nowe zgromadzenie powstanie, ale nie będzie w niej Apostołki Bożego Miłosierdzia. Ta umiera 5 października 1938 r.

A jednak – zgromadzenie!

Nastąpiła dziwna cisza w dziele fundacji nowego zgromadzenia. Po ludzku wszystko, co Pan nakazał, wydawało się niemożliwe do zrealizowania. Jeszcze wybuch II wojny światowej i sowiecka okupacja Wilna sprawiły, że w tym niewyobrażalnym cierpieniu Boże plany wydawały się tak mało realne. Jednak nie dla Pana Jezusa. Latem 1941 r. zgłosiła się do ks. Sopoćki Jadwiga Osińska, absolwentka filologii klasycznej na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie, i oświadczyła, że „postanowiła poświęcić się służbie Najmiłosierniejszego Zbawiciela i założyć nowe zgromadzenie czy coś podobnego w celu uwielbienia Boga w Jego nieskończonym miłosierdziu”. W czasie gdy Niemcy zaatakowały Związek Radziecki, pierwsze ziarno zostało posiane. Niedługo dołączyła do niej Izabela Naborowska, a w 1942 r. kolejne cztery kandydatki. Ta pierwsza grupa to: Jadwiga Osińska, Izabela Naborowska, Ludmiła Roszko, Zofia Komorowska, Adela Alibekow, Jadwiga Malkiewiczówna. – Pierwszą, która przyszła do ks. Sopoćki, była Jadwiga Osińska. Ten wysłał ją najpierw na rekolekcje, a po ich powrocie Osińska zakomunikowała mu, że przeżyła ten wyjazd jak rekolekcje, a teraz pragnie wstąpić do zgromadzenia, gdzie czci się miłosierdzie Boże. Ona była pierwsza – podaje s. Teresa Szałkowska ZSJM.

Ks. Sopoćko rozpoczął z całą szóstką od lutego 1942 r. zajęcia formacyjne. Po jego aresztowaniu spotkania z kandydatkami kontynuował ks. Leon Żebrowski, zaś opiekę zakonną nad nimi podjęły bezhabitowe Siostry Anielskie. Choć oddzielony od dzieła, ks. Sopoćko widzi w tym jednak wolę Bożą. W marcu 1943 r. pisze: „Wybranki Serca Jezusowego, filary przyszłego zgromadzenia, powierniczki tajemnic Bożych, wymadlane od lat pięciu codziennie w każdej Mszy św.”.

Reklama

Wileński Karmel

11 kwietnia 1942 r. sześć pierwszych kandydatek złożyło ślub czystości i przyrzeczenia ubóstwa i posłuszeństwa. To jakby ukryty początek nowego zgromadzenia. Siostry karmelitanki wileńskie w swojej kronice klasztornej zanotowały: „Tutaj też zawiązało się nowe Zgromadzenie Miłosierdzia Bożego s. Faustyny Kowalskiej i pierwsze siostry złożyły swe śluby”. – Te pierwsze siostry złożyły śluby na ręce ks. Sopoćki, gdy ten tylko mógł wyjść z ukrycia. To wydarzenie opisała w swoim „Dzienniczku” Siostra Faustyna, bo nie była zadowolona z tego miejsca. Nie było tam żadnych ozdób. Gdy weszły do tej kaplicy, okazało się, że nie było w nim obrazu Jezusa Miłosiernego. Przyniosły wówczas obraz i swoje śluby złożyły przy tym obrazie – dodała s. Teresa.

Koniec wojny oznaczał zaprzestanie działań wojennych, ale dla Polski nie przyniósł upragnionej wolności. Dodatkowo nowy podział polityczny sprawił, że Wilno znalazło się poza granicami Polski. Wobec niepewności jutra siostry powzięły decyzję o opuszczeniu Wilna. Gdy siostry opuszczały Wilno, ks. Sopoćko przekazał im łaciński tekst konstytucji. Miały być one prawną podstawą nowego zgromadzenia. Ks. Sopoćko doradził siostrom, aby konstytucje przedstawiły biskupowi ordynariuszowi miejsca, w którym powstanie ich pierwszy dom.

Już na zachodzie Polski

Gdy siostry przyjechały do Polski, opiekę duchową nad nimi przejął, z polecenia ks. Sopoćki, jezuita o. Władysław Wantuchowski. To dzięki jego pośrednictwu administrator apostolski w Gorzowie ks. Edmund Nowicki pozwolił siostrom na rozpoczęcie życia wspólnego i pracy w Administracji Gorzowskiej. Ks. Nowicki zaproponował kilka różnych lokalizacji na założenie klasztoru. Ostatecznie siostry wybrały pracę w leżącym 30 km od Gorzowa Myśliborzu. 25 sierpnia 1947 r. s. Faustyna Osińska i s. Benigna Naborowska rozpoczęły życie wspólnotowe. Dzień, w którym siostry zamieszkały wspólnie w Myśliborzu, zbiegł się z dniem urodzin Siostry Faustyny. Kolejne siostry odbyły nowicjat u sióstr w Szymonowie. Gdy czas nowicjatu się zakończył, ks. Zygmunt Szelążek, ordynariusz gorzowski, 2 sierpnia 1955 r. wydał dekret zatwierdzający zgromadzenie na prawie diecezjalnym. Jednocześnie pozwolił siostrom na założenie habitów, a s. Faustyna Osińska i s. Benigna Naborowska złożyły wieczyste śluby zakonne.

Reklama

Na diecezjalnym prawie

Od czasu wspólnego zamieszkania w Myśliborzu, a szczególnie od dnia zatwierdzenia nowego zgromadzenia na prawie diecezjalnym gorzowskim siostry bardzo mocno wrosły w dzieje naszej diecezji, a po podziale administracyjnym w 1972 r. także wówczas diecezji szczecińsko-kamieńskiej. Te lata to czas bardzo intensywnego rozwoju zgromadzenia. Rozrosło się ono nie tylko liczebnie, ale i organizacyjnie, przekraczając granice nie tylko diecezji, ale i Polski, a nawet kontynentu europejskiego.

Obecnie dom generalny zgromadzenia znajduje się w Gorzowie przy ul. kard. Wyszyńskiego. 13 maja 2008 r. Ojciec Święty Benedykt XVI zatwierdził Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego na prawach papieskich. Kilka miesięcy później, 28 września 2008 r. w Białymstoku, delegat papieski abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, dokonał aktu beatyfikacji ks. Michała Sopoćki.

2017-08-24 10:12

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Vivat Cor Jesu!

Niedziela kielecka 3/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

zgromadzenie

Archiwum Księży Sercanów

Klasztor w Stopnicy-Kątach Starych przez setki lat służył Ojcom Franciszkanom Reformatom. Głosili oni Ewangelię innowiercom, którzy na tych terenach w XVII wieku mieli silne skupiska. Ich działalność ewangelizacyjną kontynuują księża sercanie, którzy pracują tu od przeszło 30 lat

Klasztor w Stopnicy-Kątach Starych jest domem zakonnym przeznaczonym dla celów formacji początkowej (tzw. nowicjatu) kandydatów do Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego. – Nowicjat jest czasem wprowadzenia kandydatów do życia zakonnego, w doświadczenie naśladowania Jezusa Chrystusa – mówi ks. Leszek Poleszak SCJ.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do kapłanów: biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem

2024-03-28 13:23

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News/Facebook

Biskup nie jest dozorcą księdza, ani jego strażnikiem. Jeśli ksiądz prowadzi podwójne życie, jakąkolwiek postać miałoby ono mieć, powinien to jak najszybciej przerwać - powiedział abp Adrian Galbas do kapłanów. Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. Krzyżma w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Podczas liturgii błogosławił oleje chorych i katechumenów oraz poświęca krzyżmo.

W homilii metropolita katowicki zatrzymał się nad znaczeniem namaszczenia, szczególnie namaszczenia krzyżmem, „najszlachetniejszym ze wszystkich dziś poświęcanych olejów, mieszaniną oliwy z oliwek i wonnych balsamów.” Jak zauważył, olej od zawsze, aż do naszych czasów wykorzystywany jest jako produkt spożywczy, kosmetyczny i liturgiczny. W starożytności był także zabezpieczeniem walczących. Namaszczali się nim sportowcy, stający do zapaśniczej walki. Śliski olej wtarty w ciało stanowił ochronę przed uchwytem przeciwnika.

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję