O buncie dwulatka słyszałem legendy. Tarzanie się po podłodze, decybele sięgające zenitu, permanentny konflikt małego delikwenta z całym otaczającym go światem. Do tego typu zapowiedzi podchodziłem po swojemu, czyli optymistycznie, myśląc, że u mnie nie będzie tak źle. W końcu jednak nadszedł ten czas i... jest źle.
Wychowanie dzieci to proces, w którym prócz niewątpliwych radości mogę doświadczyć swoich słabości. Mam wrażenie, że obecnie chyba nigdzie nie doświadczam ich mocniej. Moja dwuletnia córka staje się dla mnie wielkim wyrzutem sumienia na polu obietnic wobec Boga i siebie samego, że nie będę powielał błędów moich rodziców czy błędów, które widzę wśród znajomych. Okazuje się, że sama deklaracja nie wystarczy.
Oczywiście nie jest tak, że w moim zachowaniu są jedynie nerwy i frustracja. Moja córka potrafi być rozkoszna i np. zaskakiwać nas kolejnymi wierszykami czy piosenkami, których nauczyła się w żłobku, czy zupełnie niespodziewanymi wyznaniami miłości. Jej frustrujące zachowania, polegające m.in. na mówieniu „nie” na każdą niemal propozycję i żelazna konsekwencja w realizowaniu tego „nie”, nie są jej złą wolą. Ja natomiast w swoich reakcjach nie biorę tego pod uwagę i próbuję załatwiać sprawę jak z w pełni świadomą swoich decyzji osobą. Przez to dziecko postrzega mnie jako specjalistę od nakazów i zakazów.
Reklama
Nie chcę tym tekstem dawać gotowych recept. Dla mnie i mojej żony wydatną pomocą jest lektura książek amerykańskiego pediatry Harveya Karpa. Jego rady nie tylko pomogły nam jako tako radzić sobie w ekstremalnych sytuacjach wychowawczych, ale przede wszystkim uwrażliwiły nas na potrzebę poszukiwania pomocy z zewnątrz w wychowywaniu dzieci, choćby w postaci książek.
Jako typowy mężczyzna myślałem, że dam sobie radę sam (a jakże?), ale ostatnie doświadczenia pokazały mi, że jest to prosta droga do powielania błędów innych. Jeśli natomiast z jednej strony potrafię dostrzec pozytywy w wychowaniu, które sam odebrałem od rodziców, i zastosować je samemu, a z drugiej – mam odwagę szukać pomocy na zewnątrz, wprost spełniam w przestrzeni wychowania dzisiejsze słowa Jezusa o ojcu rodziny, który wyciąga ze swojego skarbca rzeczy nowe i stare.
* * *
Jarosław Kumor Mąż i ojciec, dziennikarz i publicysta, jeden z liderów męskiej wspólnoty Przymierze Wojowników
Tym razem chodzi o los kolejnych młodych pokoleń, czyli przyszłość świata. Rozwój informatyki, komputeryzacja, powszechny dostęp do Internetu są uważane za najlepsze i największe osiągnięcia człowieka. Tymczasem wystarczy tylko przeanalizować zagrożenia związane z istnieniem Internetu. Już czteroletnie dzieci siadają przed komputerem, a rodzice z dumą opowiadają, jak to ich maluchy potrafią świetnie obsługiwać komputer, smartfon, chwalą się, że uczą nawet ich, dorosłych. Mądrzy nauczyciele w szkołach widzą jednak, jak wielkie zmiany następują w psychice, umysłach, zachowaniu dzieci przesiadujących godzinami przed ekranem komputera, poza wszelką kontrolą dorosłych. Przedmiotem szczególnego zainteresowania dzieci są wulgarne strony pornograficzne. Specjaliści apelują, by nie zwlekać z podejmowaniem działań przynajmniej ograniczających dostęp dzieci i młodzieży do pornografii. Dr Valerie Voon z Uniwersytetu w Cambridge opublikowała badania, z których wynika, że u dzieci oglądających strony pornograficzne pojawiają się zmiany neurologiczne, porównywalne z tymi, które zachodzą w mózgu narkomanów czy alkoholików. Im młodsze dziecko, tym trudniej te zmiany odwrócić. Dane na temat korzystania dzieci z pornografii są alarmujące. Z polskich badań Instytutu Profilaktyki Zintegrowanej wynika, że spośród 3,2 tys. gimnazjalistów z 8 województw, aż 66 proc. chłopców i 28 proc. dziewczynek korzystało przynajmniej raz dziennie ze stron pornograficznych. We wrześniu ubiegłego roku aż 720 tys. dzieci odwiedziło portale pornograficzne. Psychologowie ostrzegają, że pornografia uzależnia, a w swojej praktyce spotykają się już nawet z ośmiolatkami uzależnionymi od oglądania pornografii. Można sobie wyobrazić, co dzieje się z psychiką dzieci poddanych takiej deprawacji seksualnej! Młodzież w ten sposób odcina się od tego, co najcenniejsze, od osiągnięć kultury, tradycji, Kościoła, religii. Rodzice chcą być nowoczesnymi światowcami i bezrozumnie naśladują Zachód w jego najgorszych aspektach. „Człowiek współczesny, szczycąc się swoją otwartością i pluralizmem, posługuje się niezwykle wulgarnymi i prostackimi schematami myślenia, które przywołuje niemal jak automat. Pewien rodzaj barbarzyństwa jest dzisiaj pod szczególną ochroną… Idą czasy mroczne” – mówi prof. Ryszard Legutko. Jest jednak nadzieja, że nie wszystkich ogarnie głupota i ci nieliczni, jak to zwykle w historii bywało, uratują Polskę, a „ta iskra z Polski ocali świat” – taką miał nadzieję nasz wielki rodak Jan Paweł II.
Nieznani ludzie oddają mocz za ołtarzem, załatwiają swoje „potrzeby” w kościele lub na jego terenie np. w chrzcielnicach. W Moguncji (Niemcy) wiele kościołów zmaga się z problemem wandalizmu.
Kapłan Thomas Winter, jest przerażony: „Naprawdę denerwuje mnie sposób, w jaki traktowane są kościoły w Moguncji!” 51-latek opiekuje się pięcioma parafiami w Moguncji: św. Ignacego, św. Piotra, św. Stefana, św. Kwintyna i parafią katedralną św. Marcina. Twierdzi, że wolałby całkowicie zamknąć kościoły na dwa tygodnie i otworzyć je wyłącznie na czas nabożeństw.
Pracownicy i wolontariusze "Źródełka" z bpem Jackiem Kicińskim.
Centrum Rozwoju Dzieci i Młodzieży „Źródełko” od 25 lat działa przy parafii św. Jadwigi na wrocławskiej Leśnicy.
Nową wyremontowaną siedzibę poświęcił bp Jacek Kiciński. – To bardzo ważne miejsce dla wszystkich dzieci, które przychodziły kiedyś i będą tu jeszcze przychodzić. Pięknie wyremontowane pomieszczenia na pewno zachęcają, ale tym, co tworzy największą wartość tego miejsca są ludzie: opiekunowie i same dzieci – mówił biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
