Reklama

Niedziela Lubelska

Pod opieką św. Mikołaja

Wzgórze Czwartek w Lublinie jest najstarszą częścią miasta; początki osadnictwa sięgają tu VI wieku. W najwyżej położonym miejscu znajduje się kościół pw. św. Mikołaja

Niedziela lubelska 49/2016, str. 1, 6-7

[ TEMATY ]

świątynia

Paweł Wysoki

Kościół św. Mikołaja Lublin

Kościół św. Mikołaja Lublin

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obecna świątynia została zbudowana przed 350 laty, ale niedawno przeprowadzone badania architektoniczne i georadarowe pozwalają przypuszczać, że kościół został wzniesiony na fundamentach znacznie starszej budowli. Według legend pierwszy kościół na wzgórzu został ufundowany przez Mieszka I w 986 r. na miejscu pogańskiego kultu. Patronem pierwszego w Lublinie chrześcijańskiego kościoła miał zostać św. Mikołaj.

Epokowe odkrycie

– W naszym kościele wciąż trwają prace renowacyjne, których celem jest przywrócenie świątyni pierwotnego blasku – mówi proboszcz ks. Piotr Kawałko. – Zakończyły się już badania georadarowe, na podstawie których stwierdzono, że budowla jest znacznie starsza, niż do tej pory sądziliśmy. Według dostępnych informacji kościół pochodzi z drugiej połowy XVI wieku; wspominają o nim akta wizytacyjne z 1603 r. – wyjaśnia kapłan. Podczas badań okazało się, że pod kościołem znajdują się fragmenty murów poprzecznych, a także coś w rodzaju baptysterium, które wskazują na obecność dawnej budowli. Dodatkowo tuż przy wejściu do świątyni zostały odkryte dwie krypty. – O ich istnieniu do tej pory nikt nie wiedział. Według odczytów znajdują się dwa metry pod posadzką; być może kryją szczątki założyciela lub ofiarodawców – mówi ks. Kawałko. Jednak na odpowiedź musimy sporo poczekać, bowiem jednoznaczne rozstrzygnięcia mogą dać dopiero badania archeologiczne. Tymczasem wiadomo, że pod kościołem znajdują się fragmenty murów i kości, które są pozostałością cmentarzyska. – Te odkrycia jednoznacznie wskazują, że kult religijny na Czwartku jest znacznie starszy niż obecny kościół – podkreśla Ksiądz Proboszcz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Chrzcielnica Lublina

By rozwiać wszelkie wątpliwości, a także odnowić kościół, który często nazywany jest chrzcielnicą Lublina, parafia przygotowała projekty o dofinansowanie tzw. odkrywek. Ich realizacja pozwoli m.in. na wykonanie wykopu wzdłuż kościoła. Podczas prac związanych z zakładaniem izolacji pionowej będzie można dokopać się do fragmentów odkrytych murów. W kolejnych etapach zostanie określony ich wiek. Być może uda się je wyeksponować dla zwiedzających. Podobnie będzie z kryptami. – Naszym marzeniem jest udostępnienie ich wiernym, jednak prace wiążą się z ogromnymi nakładami finansowymi – podkreśla ks. Piotr Kawałko. Parafia przygotowała więc kilka wniosków o dofinansowanie, w tym ze środków unijnych. Od ich pozytywnego rozpatrzenia w dużej mierze zależy tempo podejmowanych prac. – Bardzo nam zależy na rozwianiu wszystkich wątpliwości dotyczących czasu powstania kościoła. Odważni historycy twierdzą, że chrześcijaństwo zawitało do Lublina jeszcze przed przyjęciem chrztu przez Polskę. Niektórzy uważają, że nasze ziemie schrystianizowali emisariusze wysłani przez Cyryla i Metodego. Za tą teorią może przemawiać fakt położenia miasta na przecięciu ważnych szlaków komunikacyjnych na styku Wschodu z Zachodem – mówi Ksiądz Proboszcz. – Najnowsze badania rzucą nowe światło na historię i potwierdzą albo obalą tajemnice, które narosły od wieków – uważa duszpasterz. Jedna z legend głosi, że Czwartek i Stare Miasto połączone są siecią podziemnych tuneli.

Reklama

Lekcja wiary i historii

Na wzgórze, z którego rozlega się najpiękniejsza panorama Lublina, coraz częściej przychodzą turyści. Dzięki współpracy z biurem turystyki miasta wielu przewodników prowadzi tu grupy z Polski i spoza jej granic nie tylko jak na punkt widokowy. Tysiące osób poznają historię miejsca, w którym zaczął się Lublin, a zwiedzając kościół, podziwiają piękno renesansu lubelskiego, w którym świątynia została przebudowana. Wizyta w kościele jest też okazją do poznania głównego patrona parafii św. Mikołaja. Turyści, szczególnie ludzie młodzi, zainteresowani są obecnością relikwii św. Walentego, który czczony jest jako patron zakochanych. Przy okazji dowiadują się, że o dobrego współmałżonka można prosić przez wstawiennictwo św. Mikołaja, który jest patronem nowożeńców. – Coraz więcej par spoza parafii zawiera tu sakrament małżeństwa – mówi ks. Kawałko. – Młodzi doceniają wstawiennictwo możnych patronów, ale i piękno otoczenia kościoła – podkreśla. Gdy zakończą się prace renowacyjne, a świątynia otrzyma nową elewację i iluminację, piękno tego miejsca dostrzeże jeszcze więcej osób. – Niestety, mieszkańcy naszego miasta nie kojarzą Czwartku z początkiem chrześcijaństwa w Lublinie ani nie znają panoramy Starówki ze wzgórza. Często spotykam osoby, które trafiają tu przypadkiem, i są dosłownie zachwycone miejscem. Mam nadzieję, że trud renowacji świątyni i jej otoczenia zmieni tę sytuację – mówi duszpasterz.

Reklama

Patron dobroci

Wraz z przywracaniem kościołowi piękna kapłani z Czwartku kładą nacisk na duchowy rozwój parafii. W trosce o szerzenie kultu patrona podejmują wiele działań, by przywrócić należne miejsce św. Mikołajowi. – We współczesnym świecie nasz patron kojarzony jest najczęściej z dobrodusznym starcem, który mieszka na Północy i przynosi dzieciom prezenty. A przecież św. Mikołaj to nie baśniowa postać, ale biskup Miry z przełomu III i IV wieku – podkreśla ks. Kawałko. Tradycja opowiada o wielu dziełach, które uczynił w swoim życiu, a które przyniosły mu tytuł patrona bezinteresownej dobroci. Za życia, a także po swojej śmierci cieszył się wielką popularnością. Ubodzy i pozbawieni nadziei mieszkańcy okolic Miry najpierw przychodzili do niego po duchową pomoc i materialne wsparcie, a później po wstawiennictwo u Boga. Jego kult rozwijał się na terenie dzisiejszej Turcji aż do II połowy XI wieku, kiedy to relikwie świętego, w obawie przed najazdami muzułmanów, zostały przewiezione do Włoch. Po dziś dzień sarkofag z relikwiami znajduje się w nadmorskim mieście Bari.

Manna św. Mikołaja

Skuteczne orędownictwo św. Mikołaja sprawiło, że często wybierano go na patrona kościołów Wschodu i Zachodu. 3 kwietnia 1669 r. parafia pod jego wezwaniem została erygowana w Lublinie. – Trudno się dziwić, że przed wiekami na patrona kościoła znajdującego się w miejscu przenikania kultur, na granicy cywilizacji, wybrano świętego, który w Kościołach obu obrządków był czczony jako ktoś wyjątkowy – mówi ks. Piotr Kawałko. – Św. Mikołaj do dziś jest ikoną miłosierdzia, symbolem wrażliwości i otwartości – podkreśla. Do sanktuarium świętego biskupa z Miry wciąż zmierzają tysiące pątników. Najliczniej wierni gromadzą się w niej 6 grudnia (rocznica śmierci) oraz 9 maja (rocznica przeniesienia relikwii). Z wiosennym świętem Mikołaja wiąże się cud, który powtarza się rokrocznie od XI wieku. – 9 maja z sarkofagu świętego wydobywa się oleista, pachnąca ciecz, nazwana manną św. Mikołaja. Drogocenny dar zbierany jest przez rektora bazyliki i arcybiskupa Bari do fiolek, a następnie rozpuszczany w poświęconej wodzie. Chociaż liczne badania wykazały, że płyn jest krystalicznie czystą wodą, ma on moc przywracania duchowego i fizycznego zdrowia. Tego zjawiska nie można wyjaśnić w żaden racjonalny sposób – mówi Ksiądz Proboszcz. W bazylice znajduje się wiele opisów cudownych uzdrowień, nawróceń i przemiany życia, których doświadczyły osoby mające kontakt z tą niezwykłą wodą. – Od ubiegłego roku nasza parafia posiada relikwie patrona; jest to właśnie „manna św. Mikołaja”, czyli kropla wody, która wypłynęła z grobu świętego. Każdego 6. dnia miesiąca relikwie są uroczyście wystawiane i odprawiane jest nabożeństwo – mówi ks. Piotr, zachęcając wiernych do udziału w modlitewnych spotkaniach w ciągu całego roku.

Grudniowe święto

W parafii na Czwartku szczególnie uroczystą oprawę ma grudniowy odpust. Rozpoczyna go Orszak św. Mikołaja, który w radosnym pochodzie gromadzi rodziny z Lublina i okolic. – Nawiązując do przedwojennej tradycji orszaków, chcemy odkomercjalizować św. Mikołaja; chcemy pokazać go jako biskupa i człowieka o niezwykłej wrażliwości, który dzielił się z innymi dobrami duchowymi i materialnymi. Był tym, który wnosił w życie ludzi nadzieję, radość, miłość; smutnym i zrezygnowanym dawał otuchę. Te charyzmaty chcemy przywoływać, by ukazać biskupa Miry jako świętego, który chociaż żył 1700 lat temu, ma wiele do zaoferowania współczesnemu człowiekowi – podkreśla Ksiądz Proboszcz. Poza Sumę odpustową 6 grudnia o godz. 18 sprawował będzie bp Artur Miziński, sekretarz generalny Konferencji Episkopat Polski. W program odpustu wpisane jest rozstrzygniecie ogólnopolskich konkursów o św. Mikołaju, a także dwa koncerty. Pierwszy z nich odbędzie się w kościele w niedzielę 4 grudnia (o godz. 12.30 Chór Filharmonii Lubelskiej „Lutnia Lubelska” wystąpi z programem „Papież Słowianin – Zwiastun Nadziei”), drugi w sali Filharmonii Lubelskiej w poniedziałek 5 grudnia (o godz. 18 w programie symfonicznym pt. „Tango Argentyńskie” zaprezentują się muzycy filharmonii i Chór Akademicki UMCS im. Jadwigi Czerwińskiej pod dyrekcją Urszuli Bobryk). Po koncercie zbierane będą datki na renowację najstarszej świątyni w Lublinie.

2016-12-01 11:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół w Ratajach poświęcony

Niedziela kielecka 30/2021, str. I

[ TEMATY ]

świątynia

poświęcenie

KD

Poświęcona świątynia nawiedzenia NMP jest dumą parafian

Poświęcona świątynia nawiedzenia NMP jest dumą parafian

To były historyczne chwile dla parafii Rataje w dekanacie pacanowskim. Po 46 latach od powstania parafii kościół Nawiedzenia NMP został uroczyście poświęcony przez bp. Jana Piotrowskiego.

W homilii z wdzięcznością mówił o wierze pokoleń mieszkańców, pracy i trudzie, który włożyli w powstanie kościoła, ale również zwracał uwagę, że najpiękniejszą świątynią dla Boga mają być ich serca, wiara którą będą przekazywali swoim dzieciom oraz życie sakramentalne i uczestnictwo we Mszy św. Dziękował również pierwszemu proboszczowi i budowniczemu kościoła seniorowi ks. Janowi Barnie, który w 1972 r. jako wikariusz parafii Pacanów prowadził katechezę w Ratajach i Żabcu.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

W. Brytania: ani Izrael, ani Iran nie chcą wojny, ale łatwo o coś, co ją wywoła

2024-04-20 09:58

[ TEMATY ]

Izrael

Iran

Karol Porwich/Niedziela

Ani Izrael, ani Iran nie są teraz zainteresowane eskalacją konfliktu, co nie znaczy, że go nie będzie w przyszłości, bo pierwsza wymiana ciosów już nastąpiła, a w takiej sytuacji bardzo łatwo o błędną kalkulację – mówi PAP dr Ahron Bregman z Departamentu Studiów nad Wojną w King's College London.

Ekspert wyjaśnia, że rząd Izraela – także ze względu na wewnętrzną presję – musiał zareagować na irański atak rakietowy w poprzedni weekend, ale ta reakcja była w rzeczywistości bardzo stonowana, co sugeruje, że Izrael nie chce eskalować sytuacji, lecz ją deeskalować. Bregman przypuszcza, że właśnie z powodu tej stonowanej reakcji Iran również nie będzie dążył do odwetu.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję