Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Uroczystość patriotyczno-religijna w Łobzie

Niedziela szczecińsko-kamieńska 25/2016, str. 2-3

[ TEMATY ]

uroczystość

Archiwum autora

Poświęcenie tablicy

Poświęcenie tablicy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W dniu 25 maja 2016 r. w Łobzie nad Regą odbyły się uroczystości patriotyczno-religijne w związku z nadaniem im. Generała Władysława Andersa rondu ulicznemu, zbudowanemu w przedłużeniu ulicy Niepodległości. Równocześnie na skwerze obok ronda umieszczona została tablica upamiętniająca nazwiska 65 żołnierzy walczących w II Korpusie pod dowództwem gen. Andersa, którzy osiedlili się po II wojnie światowej w Łobzie i okolicach, zakładając tutaj rodziny.

Uroczystość została zainicjowana decyzją Rady Miasta Łobez i zaakceptowana przez burmistrza Łobza mgr. Piotra Ćwikłę, poparta przez mieszkańców Łobza, a także przez opcję Prawa i Sprawiedliwości. Honorowym gospodarzem wydarzenia była córka generała, pani minister i senator RP Anna Maria Anders.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pani Anders przybyła do Łobza 24 maja i uczestniczyła w poświęceniu biura PIS-u, którego dokonał miejscowy proboszcz ks. prał. Józef Cyrulik. Pani Senator RP towarzyszyli posłowie Sejmu RP: Artur Szałabawka i Michał Jach oraz miejscowy burmistrz i zaproszeni goście.

Reklama

Uroczystość otwarcia i poświęcenia ronda oraz tablicy poprzedziła Msza św. w kościele parafialnym pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łobzie, której przewodniczył bp prof. zw. dr hab. Henryk Wejman. Eucharystię koncelebrowali: miejscowy proboszcz i dziekan ks. prał. Józef Cyrulik, ks. prał. płk w st. spocz. Kazimierz Tuszyński z Gliwic, który przewodniczył przygotowaniom rekolekcyjnym w tutejszej parafii przed odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych z racji Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski, ks. prał. Henryk Silko – kustosz Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Szczecinie (jego dziadek walczył w armii gen. Andersa pod Monte Cassino), ks. kan. ppłk Ryszard Rozdeba – proboszcz z Pilchowa, ks. prał. Jan Kazieczko – emerytowany proboszcz katedry w Szczecinie, ks. prał. dr Jan Mazur – emerytowany profesor AWSD w Szczecinie; ks. kan. Ryszard Kisielewicz – proboszcz i dziekan ze Świdwina oraz ks. kan. Karol Wójciak z Węgorzyna – wicedziekan dekanatu łobeskiego.

W Mszy św. uczestniczyli także: minister i senator RP Anna Maria Anders – córka generała, Michał Jach – poseł na Sejm RP z małżonką, płk Tomasz Piotrowski – zastępca dowódcy Szefa Sztabu 12. Zmechanizowanej Dywizji ze Szczecina, płk Rościsław Stepaniuk – dowódca 1. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie, płk Karol Jędraszczyk – dowódca 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. Kompania honorowa 21. Bazy Lotnictwa Taktycznego pod dowództwem ppor. Mariusza Paterka, insp. Jacek Dobrek – komendant Powiatowy Policji w Lobzie, Paweł Marek – starosta łobeski i Piotr Ćwikła – burmistrz Łobza.

Wśród uczestników Mszy św. należy wymienić mieszkankę Łobza Halinę Szymańską, która jest zastępcą prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie, Joannę Karolczuk – dyrektora Biura Wojewody Zachodniopomorskiego w Szczecinie, prof. US dr. hab. Krzysztofa Kowalczyka – dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie oraz wielu dostojnych gości. Należy wspomnieć przedstawicieli samorządu lokalnego: radnych Rady Miejskiej w Łobzie na czele z jej przewodniczącym Bogdanem Góreckim oraz przedstawicieli samorządów lokalnych w Węgorzynie, Resku i Dobrej Nowogardzkiej. Byli również obecni dyrektorzy łobeskich szkół.

Reklama

W Mszy św. wzięły udział poczty sztandarowe: wojska polskiego, policji, straży pożarnej, kombatantów, Sybiraków, harcerzy, młodzieży szkolnej miejscowych szkół. Wielką „ozdobą” uroczystości była miejscowa orkiestra młodzieżowa pod batutą dyrektora Łobeskiego Domu Kultury kapelmistrza Dariusza Ledziona. Ks. prał. Józef Cyrulik uroczyście powitał zgromadzonych na Mszy św., a szczególnie serdeczne powitanie skierował do Księdza Biskupa. Natomiast senator RP Annę Marię Anders powitała delegacja parafii: Halina Szymańska i Bronisław Micek.

Po Mszy św. uczestnicy uroczystości przeszli na miejsce poświęcenia ronda i tablicy, gdzie orkiestra najpierw odegrała hymn państwowy. Następnie odbyła się ceremonia przecięcia wstęgi, której dokonała senator RP Anna Maria Anders w asyście burmistrza Łobza i dyrektora IPN-u ze Szczecina. Odsłonięta została również tablica upamiętniająca 65 żołnierzy II Korpusu gen. Andersa, których losy wojenne i ich historię osiedlenia się na ziemi łobeskiej opracował redaktor Kazimierz Rynkiewicz, który jest autorem wielu szczegółowych opracowań na wyżej wymieniony temat. Uroczystego poświęcenia dokonał bp Henryk Wejman. Uroczystość zakończona została przemówieniami: Księdza Biskupa i Burmistrza Łobza, a końcowym akcentem była refleksja muzyczno-wokalna „Czerwone maki na Monte Cassino” w wykonaniu młodej solistki Patrycji Szwarczewskiej.

Należy wspomnieć, że minister i senator RP Anna Maria Anders spotkała się z młodzieżą na stadionie, a z mieszkańcami Łobza w miejscowym Domu Kultury, gdzie składała autografy w opracowaniu pt. „Anna Maria Anders. Córka generała i piosenkarki” pod red. Romana Dziewońskiego.

Pani Anders była bardzo wzruszona serdecznością, z jaką spotkała się w Łobzie i podziękowała w swoim przemówieniu za Mszę św. i homilię Księdzu Biskupowi, organizatorom uroczystości, mieszkańcom Łobza i uczestnikom tego historycznego wydarzenia.

2016-06-15 11:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Miłość objawiona światu

Niedziela Ogólnopolska 1/2016, str. 12-13

[ TEMATY ]

uroczystość

Grażyna Kołek

O. Marko Ivan Rupnik SJ, „Pokłon Trzech Króli”

O. Marko Ivan Rupnik SJ, „Pokłon Trzech Króli”

Objawienie to nie akt, lecz proces, którego zwieńczeniem jest wiara.
Dlatego też liturgia uroczystości Objawienia Pańskiego opiera się na wielu znakach

Objawienie Pańskie, obchodzone w randze liturgicznej uroczystości 6 stycznia, to najstarsze chrześcijańskie święto. Na Wschodzie obecne już w III wieku, gdzie obejmowało także celebrację Bożego Narodzenia, na Zachodzie zaś poznane zostało sto lat później. Dziś w tradycji wschodniej jego treść koncentruje się na świętowaniu epifanii związanej z pamiątką chrztu w Jordanie, w Kościele zachodnim zaś oprócz Chrztu Pańskiego obejmuje też przemienienie wody w wino w Kanie Galilejskiej, a także wizytę Trzech Króli, od czego też w niektórych krajach, w tym i w Polsce, przyjęło dzisiejszą nazwę. Co oznacza i jakie niesie dziś przesłanie?
CZYTAJ DALEJ

Realizm duchowy św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Niedziela Ogólnopolska 28/2005

[ TEMATY ]

święta

pl.wikipedia.org

Wielką zasługą św. Teresy jest powrót do ewangelicznego rozumienia miłości do Boga. Niewłaściwe rozumienie świętości popycha nas w stronę dwóch pokus. Pierwsza - sprowadza się do tego, iż kojarzymy świętość z nadzwyczajnymi przeżyciami. Druga - polega na tym, że pragniemy naśladować jakiegoś świętego, zapominając o tym, kim sami jesteśmy. Można do tego dołączyć jeszcze jedną pokusę - czekanie na szczególną okazję do kochania Boga. Ulegając tym pokusom, często usprawiedliwiamy swój brak dążenia do świętości szczególnie trudnymi okolicznościami, w których przyszło nam żyć, lub zbyt wielkimi - w naszym rozumieniu - normami, jakie należałoby spełnić, sądząc, iż świętość jest czymś innym aniżeli nauką wyrażoną w Ewangelii. Teresa nie znajdowała w sobie dość siły, aby iść drogą wielkich pokutników czy też drogą świętych pełniących wielkie czyny. Teresa odkrywa własną, w pełni ewangeliczną drogę do świętości. Jej pierwsze odkrycie dotyczy czasu: nie powinniśmy odsuwać naszego kochania Boga na jakąś nawet najbliższą przyszłość. Któraś z sióstr w klasztorze w Lisieux „oszczędzała” siły na męczeństwo, które notabene nigdy się nie spełniło. Dla Teresy moment kochania Boga jest tylko teraz. Ona nie zastanawia się nad przyszłością, gdyż może się czasami wydawać zbyt odległa lub zbyt trudna. Teraz jest jej ofiarowane i tylko w tym momencie ma możliwość kochania Boga. Przyszłość może nie nadejść. „Dobry Bóg chce, bym zdała się na Niego jak maleńkie dziecko, które martwi się o to, co z nim będzie jutro”. Czasami myśl o wielu podobnych zmaganiach w przyszłości nie pozwala nam teraz dać całego siebie. Zatem właśnie chwila obecna i tylko ta chwila się liczy. Łaska ofiarowania czegoś Bogu lub przezwyciężenia jakiejś pokusy jest mi dana teraz, na tę chwilę. W chwili wielkiego duchowego cierpienia Teresa pisze: „Cierpię tylko chwilę. Jedynie myśląc o przeszłości i o przyszłości, dochodzi się do zniechęcenia i rozpaczy”. Rozważanie, czy w przyszłości podołam podobnym wyzwaniom, jest brakiem zdania się na Boga, który mnie teraz wspomaga. „By kochać Cię, Panie, tę chwilę mam tylko, ten dzień dzisiejszy jedynie” - pisze Teresa. Jest to pierwsza cecha realizmu jej ducha - realizmu ewangelicznego, gdyż Chrystus mówi nieustannie o gotowości i czuwaniu. Ten, kto zaniedbuje teraźniejszość, nie czuwa, bo nie jest gotowy. Wkłada natomiast energię w marzenia, a nie w to, co teraz jest możliwe do spełnienia. Chrystus przychodzi z miłością teraz. To skoncentrowanie się na teraźniejszości pozwala Teresie dostrzec wszystkie możliwe okazje do kochania oraz wykorzystać je. Do tego jednak potrzebne jest spojrzenie nacechowane wiarą, iż ten moment jest darowany mi przez Boga, aby Go teraz, w tej sytuacji kochać. Nawet gdy sytuacja obecna jawi się w bardzo ciemnych barwach, Teresa nie traci nadziei. „Słowa Hioba: Nawet gdybyś mnie zabił, będę ufał Tobie, zachwycały mnie od dzieciństwa. Trzeba mi jednak było wiele czasu, aby dojść do takiego stopnia zawierzenia. Teraz do niego doszłam” - napisze dopiero pod koniec życia. Teresa poznaje, że wielkość czynu nie zależy od tego, co robimy, ale zależy od tego, ile w nim kochamy. „Nie mając wprawy w praktykowaniu wielkich cnót, przykładałam się w sposób szczególny do tych małych; lubiłam więc składać płaszcze pozostawione przez siostry i oddawać im przeróżne małe usługi, na jakie mnie było stać”. Jeśli spojrzeć na komentarz Chrystusa odnośnie do tych, którzy wrzucali pieniądze do skarbony w świątyni, to właśnie w tym kontekście możemy uchwycić zamysł Teresy. Nie jest ważne, ile wrzucimy do tej skarbony, bo uczynek na zewnątrz może wydawać się wielki, ale cała wartość uczynku zależy od tego, ile on nas kosztuje. Zatem należy przełamywać swoją wolę, gdyż to jest największą ofiarą. Przezwyciężając miłość własną, w całości oddajemy się Bogu. Były chwile, gdy Teresa chciała ofiarować Bogu jakieś fizyczne umartwienia. Taki rodzaj praktyk był w czasach Teresy dość powszechny. Jednak szybko się przekonała, że nie pozwala jej na to zdrowie. Było to dla niej bardzo ważne odkrycie, gdyż utwierdziło ją w przekonaniu, że nie trzeba wiele, aby się Bogu podobać. „Dane mi było również umiłowanie pokuty; nic jednak nie było mi dozwolone, by je zaspokoić. Jedyne umartwienia, na jakie się zgadzano, polegały na umartwianiu mojej miłości własnej, co zresztą było dla mnie bardziej pożyteczne niż umartwienia cielesne”. Teresa nie wymyślała sobie jakichś ofiar. Jej zadaniem było wykorzystanie tego, co życie jej przyniosło. Umiejętność docenienia chwili, odkrycia, że wszystko jest do ofiarowania - tego uczy nas Teresa. My sami albo narzekamy na trudny los i marnujemy okazję do ofiarowania czegoś trudnego Bogu, albo czynimy coś zewnętrznie dobrego, ale tylko z wygody, aby się komuś nie narazić lub dla uniknięcia wyrzutów sumienia. Intencja - to jest cały klucz Teresy do świętości. Jak wyznaje, w swoim życiu niczego Chrystusowi nie odmówiła, tzn. że widziała wszystkie okazje do czynienia dobra jako momenty wyznawania swojej miłości. Inną cechą, która przybliża ją do nas, jest naturalność jej modlitwy. Teresa od Dzieciątka Jezus, która jest córką duchową św. Teresy od Jezusa, jest jej przeciwieństwem odnośnie do szczególnych łask na modlitwie. Złożyła nawet z tych łask ofiarę, bo czuła, że w nich można szukać siebie. Jej życie modlitwy było często bardzo marne, gdyż zdarzało się jej zasypiać na modlitwie. Po przyjęciu Komunii św. zamiast rozmawiać z Bogiem, spała. Nie dlatego, że chciała, ale dlatego, że nie potrafiła inaczej. Ważny jest fakt, iż nie martwiła się za bardzo swoją nieumiejętnością modlenia się. Wierzyła, że i z takiej modlitwy Chrystus jest zadowolony, gdyż ona nie może Mu ofiarować nic więcej poza swoją słabością. Aby się przekonać, jak daleko lub jak blisko jesteśmy przyjmowania Ewangelii w całej jej głębi, zastanówmy się, jak podchodzimy do niechcianych prac, mniej wartościowych funkcji, momentów, gdy nie jesteśmy doceniani, a nawet oskarżani. Czy widzimy w tym okazję, aby to wszystko ofiarować Chrystusowi, czy też walczymy o to, aby postawić na swoim lub zwyczajnie zachować twarz? Jak postępujemy wobec osób, które są dla nas przykre? Czy je obgadujemy, czy też widzimy w tym okazję, aby im pomóc w drodze do Boga? Teresa powie, gdy nie może już przyjmować Komunii św. ze względu na zaawansowaną chorobę, że wszystko jest łaską. Czy każda trudna sytuacja, trudny człowiek jest dla mnie łaską?
CZYTAJ DALEJ

Spekulacje na temat tytułu i treści pierwszej encykliki papieża Leona XIV

2025-10-01 15:46

[ TEMATY ]

Encyklika

Leon XIV

Vatican Media

Leon XIV

Leon XIV

Watykaniści spekulują obecnie na temat nazwy i treści dwóch pierwszych papieskich dokumentów nauczania Leona XIV. Powszechnie oczekuje się, że jego pierwsza encyklika będzie dotyczyła wyzwań stojących przed ludzkością w związku ze sztuczną inteligencją. Rzymski portal „Silere non possum” poinformował w środę, że łaciński tytuł dokumentu będzie brzmiał „Magnifica humanitas” - „Wspaniała ludzkość”.

Od momentu wyboru Leon XIV wielokrotnie wypowiadał się na temat szybkiego rozwoju sztucznej inteligencji i ostrzegał przed zagrożeniami związanymi z tym postępem technologicznym. Według „Silere non possum” pierwsza encyklika nowego papieża poświęcona globalnemu megatematowi sztucznej inteligencji może mieć podobne znaczenie jak historyczna encyklika „Rerum novarum” papieża Leona XIII z 1891 roku. W encyklice tej po raz pierwszy papież zajął się konsekwencjami industrializacji, inicjując tym samym katolicką naukę społeczną.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję