Pochylają się nad drugim człowiekiem – tym najmniejszym i tym u schyłku życia. Nie tylko przekazują mu prawdy o Bogu, katechizują czy ewangelizują. Bardzo często ciężko pracują. Z dziećmi, młodzieżą, w szkołach, szpitalach. Zakonników czy zakonnice można spotkać choćby w jedynym katolickim szpitalu naszej archidiecezji – szpitalu św. Jana Bożego. Posługują tu nie tylko bonifratrzy, ale i jezuita, sercanki, siostry honoratki czy służebniczki. Obmywają chorych, opatrują rany, karmią. Szczególnie widoczni są na trudnych oddziałach, jak choćby na opiece paliatywnej. Z wielką miłością podchodzą do chorych. Tych odchodzących, skarżących się na ból, strach, cierpiących. Wnoszą w to miejsce radość serca i pokój ducha. I pomagają pracującym tu lekarkom i pielęgniarkom.
Siostry misjonarki miłosierdzia, zwane kalkutkami, zajmują się niechcianymi, odrzuconymi, bezdomnymi. Są z nimi w ich nędzy i biedzie. Pomagają powstać z upadków. Przygarniają tych, których już nie chce nikt.
Salezjanki prowadzą Ochronkę Bałucką. Przytułek dla najbiedniejszych dzieci, przedszkole i oratorium. Starają się podać rękę w trudnych sytuacjach. Piękne postawy miłosierdzia w roku łaski. Postawy, które na co dzień są dla nas tak oczywiste, ale gdy się zatrzymamy – zachwycają. I pokazują nam, jak bezwarunkowo kochać drugiego człowieka. Jak dostrzec w nim piękno, jak zobaczyć w tym drugim Chrystusa.
W dzień życia konsekrowanego dziękujemy im za to wszystko. Tym niewymienionym, cichym i pokornym. Wszystkim siostrom i braciom. We wtorek 2 lutego o godz. 12, w ich święto, w bazylice archikatedralnej Mszy św. koncelebrowanej będzie przewodniczył abp Marek Jędraszewski, metropolita łódzki. W Roku Miłosierdzia, podczas tej uroczystości, polecać będziemy Bogu także naszą Ojczyznę, obchody Jubileuszu 1050. rocznicy Chrztu Polski, a także zbliżające się Światowe Dni Młodzieży.
Z okazji 100. rocznicy działalności zakonu Bonifratrów w Łodzi oraz 25-lecia powrotu szpitala św. Jana Bożego w ręce braci zakonnych, odsłonięto pamiątkową tablicę, która przypomina o działaniu na rzecz chorych i potrzebujących.
Uroczystego poświęcenia dokonał kardynał Grzegorz Ryś, w obecności pracowników szpitala, przedstawicieli kościoła łódzkiego, wolontariuszy i zaproszonych gości, dla których praca na rzecz drugiego człowieka związana jest z pracą w szpitalu. Na tablicy widoczna jest sylwetka patrona szpitala, św. Jana Bożego oraz jego słowa – Lecząc ciała, docierać do dusz.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
Jeśli Kościół straci zaufanie, nie będzie mógł spełniać swojej misji – powiedział PAP metropolita warszawski abp Adrian Galbas. Dodał, że szukanie odpowiedzi na pytanie, co zrobić, by to zaufanie odzyskać, każdy członek Kościoła powinien zacząć od siebie.
Metropolita warszawski odniósł się do badania przeprowadzonego przez IBRiS, z którego wynika, że łączny odsetek osób, które deklarują zaufanie („zdecydowanie” lub „raczej”) do Kościoła katolickiego, spadł z 58 proc. we wrześniu 2016 r. do 35,1 proc. we wrześniu 2025 r., czyli o 22,9 punktu procentowego. Jednocześnie poziom nieufności wzrósł w tym samym okresie prawie dwukrotnie, z 24,2 proc. do 47,1 proc.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
