Reklama

Niedziela Rzeszowska

Czy jesień życia może być piękna?

Tak jak w przyrodzie, w życiu człowieka przychodzi czas zbierania plonów, czas rozrachunku z przeszłością. Wielu z nas myśl o zbliżającej się starości napawa lękiem – boimy się tego, co ona ze sobą niesie – chorób, bólu, niedołężności, samotności. Zwykliśmy mówić, że starość się Panu Bogu nie udała. Czy faktycznie?

Niedziela rzeszowska 46/2015, str. 4-5

[ TEMATY ]

starość

Monkey Business/pl.fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzisiaj starości nie cenimy i stąd nasze problemy z nią – uważa filozof, ks. dr Mirosław Twardowski z Uniwersytetu Rzeszowskiego, wykładowca WSD w Rzeszowie. Minęły te czasy, kiedy siwe włosy były synonimem mądrości, a spracowane dłonie starca budziły szacunek.

Dziś o starości staramy się nie myśleć. – Trudno precyzyjnie odpowiedzieć na pytanie, kiedy zaczyna się starość, ponieważ różne narządy zaczynają się starzeć w różnym wieku – podkreśla fizjolog, prof. Marek Koziorowski z Uniwersytetu Rzeszowskiego. – Generalnie przyjmuje się, że starzenie zaczyna się w wieku dwudziestu kilku lat – dodaje. Na czym ono konkretnie polega? Jak mówi definicja, na stopniowym wygaszaniu czynności życiowych poszczególnych organów, na nagromadzeniu uszkodzeń wewnątrzkomórkowych przekraczających zdolności naprawcze organizmu oraz na utracie zdolności do prawidłowego reagowania na stres środowiskowy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Starzenia nie dla się zatrzymać – zauważa prof. Koziorowski. – Potencjał życia człowieka zapisany jest w genach i wynosi ok. 120, 130 lat.

W kulturze europejskiej starość jest postrzegana negatywnie. Duża w tym zasługa mediów. W reklamie telewizyjnej osoba starsza cierpiąca na bóle stawów bierze pigułkę i pełna życia wsiada na rower. – Przekaz jest taki, że dla tych, którzy cierpią w naszym społeczeństwie, nie ma miejsca – mówi ks. Mirosław Twardowski. Dlatego ze starością próbujemy sobie na różne sposoby radzić. Przede wszystkim z pomocą medycyny estetycznej. Ale nie tylko. – Po prostu obniżamy granicę wieku osób uznawanych za stare. Kiedyś o osobie zmarłej w wieku 50 lat mówiono „czcigodny starzec”. Dzisiaj mówiąc o starcu, mamy na myśli osobę 80-, 90-letnią. Widać to zwłaszcza w krajach zachodnich. Tam coraz więcej osób dopiero w podeszłym wieku jest bardzo aktywnych, podróżują po świecie, robią różnego rodzaju kursy. Udowadniają, że ciekawe może być życie staruszka, że żywotność ducha można zachować do końca swoich dni – podkreśla ks. Twardowski.

Reklama

Ale wraz ze zmianą podejścia do starości straciliśmy coś bardzo cennego – wychowawczą rolę starszego pokolenia. – Dzisiaj niewiele jest rodzin wielopokoleniowych. Wiele osób starszych cierpi z powodu poczucia nieprzydatności w swojej rodzinie – podkreśla Natalia Tomala, psycholog z Rzeszowa. – Przedtem babcia czy dziadek w domu to był skarb, skarbnica wiedzy i życiowego doświadczenia. Byli nie tylko autorytetami w wielu sprawach, ale też niezastąpionymi opiekunami dla wnucząt – cierpliwymi i wyrozumiałymi – dodaje.

Osoba w sędziwym wieku kojarzy nam się z różańcem w ręku. – W naszym społeczeństwie funkcjonuje stereotyp starości, jako czasu łatwej wiary, kiedy człowiek jest już pogodzony ze swoim losem, rozmodlony – zauważa ks. Mirosław Twardowski. – Tymczasem starość w wielu przypadkach jest wielkim wyzwaniem, czasem próby, kiedy człowiek jest niedołężny, zdenerwowany swoimi słabościami, ograniczeniami, co niejednokrotne podkreślał Jan Paweł II – dodaje. To cierpienie w podeszłych latach też ma sens. – Starość to czas, kiedy Bóg chce takim osobom powiedzieć: nie bój się, wypłyń na głębię i spójrz na swojej życie głębiej, bardziej po Bożemu – podkreśla ks. dr Jerzy Buczek, kanclerz Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie.

Czy starość może być piękna? Dużo zależy od indywidualnego podejścia do życia, od charakteru danego człowieka. Na piękną złotą jesień życia z pewnością trzeba sobie również zapracować, zarówno jeśli chodzi o relacje międzyludzkie, jak i fizjologię. Bo na własne życzenie możemy przyspieszyć proces starzenia. A jak go opóźnić? – Nie nadużywać używek, zrezygnować z żywności przetworzonej, pracować fizycznie, no i nie martwić się – radzi prof. Marek Koziorowski.

Reklama

W oswojeniu starości z pewnością pomaga świadomość, że jest ona naturalną koleją rzeczy. – Tak jak człowiek rodzi się jako dziecko niesamodzielne, wymagające opieki, tak na starość wraca do początku. Na nowo musi liczyć na osoby bliskie – mówi Natalia Tomala. Uważa, że przysłowiowa emerytura to swego rodzaju sprawdzian z umiejętności gospodarowania wolnym czasem. Jedni poświęcają go zwierzętom, drudzy nadrabiają zaległości czytelnicze, jeszcze inni odnajdują się w klubach seniora. – W okresie, kiedy grozi nam samotność, zgorzknienie, musimy nauczyć się wychodzić do ludzi. Grzechem jest zamykanie się w sobie – podkreśla.

Co daje, a co zabiera starość? – Na pewno daje mądrość życiową opartą na doświadczeniu życiowym. Nieraz mówię: „oj, gdybym ja miał w młodości taki rozum jak dzisiaj” – przyznaje prof. Koziorowski. – Z drugiej strony człowiek coraz bardziej zdaje sobie sprawę z nieuchronności tego, że z tego świata musi odjeść. Chciałbym odchodzić z tego świata z uśmiechem na twarzy... – mówi.

2015-11-10 12:09

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Starość w Biblii

Niedziela Ogólnopolska 47/2012, str. 44

[ TEMATY ]

Biblia

senior

starość

WIKIPEDIA

"Starzec Symeon i Dzieciątko Jezus w świątyni", Bembrandt von Rijn, 1666-69, olej na półtnie

Starość w Piśmie Świętym oznacza pełnię życia w Bożej bojaźni - jest osiągnięciem celu życia. W Starym Testamencie jest nim doczekanie się dzieci i wnuków. W Nowym zaś starość jest symbolem chrześcijańskiej dojrzałości, gdy możliwie najwierniej jesteśmy w stanie wyobrazić sobie Chrystusa w Jego doskonałej postaci (zob. Ef 4, 13nn.)

Temat starości i szacunku dla osób starszych wiekiem bez wątpienia bazuje w Piśmie Świętym na czwartym przykazaniu Dekalogu, które określa stosunek dzieci, młodzieży, a potem osób dorosłych do rodziców: „Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20, 12; Pwt 27, 16; por. Prz 1, 8; 6, 20). Bóg obiecuje długie życie postępującemu sprawiedliwie i obdarzającemu szacunkiem swoich rodziców. Podobne słowa odnajdujemy również w Księdze Mądrości Syracha: „Kto szanuje ojca, długo żyć będzie” (3, 6). Warto zwrócić uwagę także na takie zdania: „Bojaźń Pańska dni pomnaża, krótkie są lata grzesznika” (Prz 10, 27) oraz „Siwy włos ozdobną koroną: na drodze prawości się znajdzie” (Prz 16, 31).

CZYTAJ DALEJ

Posty nakazane zachowywać

Niedziela warszawska 46/2003

monticellllo/pl.fotolia.com

Przykazania kościelne są zaproszeniem do współodpowiedzialności za Kościół
Zachęcają do przemyśleń, czy wiara ma wynikać z tradycji, czy z przekonania

CZYTAJ DALEJ

Fenomen kalwarii – przegląd polskich Golgot

2024-03-29 13:00

[ TEMATY ]

kalwaria

Wojciech Dudkiewicz

Kalwaria Pacławska. Tu ładuje się akumulatory

Kalwaria Pacławska. Tu ładuje się akumulatory

- Jeśli widzimy jakiś spadek wiernych w kościołach, to przy kalwariach go nie ma - o fenomenie polskich kalwarii, mówi KAI gwardian, o. Jonasz Pyka. Dzięki takim miejscom, ludzie, którzy nie mogą nawiedzić Ziemi Świętej, korzystają z łaski duchowego uczestnictwa w Męce Jezusa Chrystusa i przeżywania w ten sposób tajemnicy odkupienia rodzaju ludzkiego. - To złota nić, która łączy wszystkie kalwarie w Polsce - podkreśla profesor Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu, o. Mieczysław Celestyn Paczkowski. Wielki Piątek, to drugi dzień Triduum Paschalnego, podczas którego w Kościele katolickim odprawiana jest liturgia Męki Pańskiej, upamiętniająca cierpienia i śmierć Chrystusa na krzyżu. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie jest sprawowana Eucharystia.

Kalwaria - Golgota

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję