Główny cel pierwszej oficjalnej wizyty Andrzeja Dudy w Niemczech został osiągnięty. Prezydent miał poznać szefów niemieckiego państwa i rządu, nawiązać z nimi osobiste relacje i stworzyć dobry klimat do dalszych rozmów
Prezydent Polski poruszył w Niemczech kilka trudnych problemów we współpracy obu krajów. Także m.in. nierównoprawne traktowanie Polaków w Niemczech, ograniczenia w dostępie do nauki języka polskiego. Jakie będą skutki wizyty, czas pokaże.
Tematem rozmów z niemieckimi władzami, prezydentem Joachimem Gauckiem i kanclerz Angelą Merkel, były m.in. zbliżający się szczyt NATO, sytuacja na Ukrainie oraz problem nielegalnych imigrantów i uchodźców. Jak wyjaśniał potem Andrzej Duda, z naszego punktu widzenia „najważniejsze były sprawy bezpieczeństwa”.
Elektryzujący w tej chwili Niemcy problem uchodźców musiał zdominować rozmowy Dudy z Gauckiem. Niemiecki prezydent sugerował, z pewnymi zastrzeżeniami, zrozumienie dla polskiego stanowiska o ograniczonym udziale w przyjmowaniu uchodźców. Na spotkaniu z dziennikarzami Duda przestrzegł przed spłycaniem problemu. – Z problemem pomocy dla uchodźców wiąże się też problem zamożności społeczeństw – zastrzegał.
Co prawda, prezydent Duda nie chciał komentować w Berlinie swojego stanowiska w sprawie stacjonowania wojsk NATO w Europie Środkowo-Wschodniej, zaprezentowanego w czasie spotkań, ale zasadniczo jest ono znane. – Argumenty są różne, ale Angela Merkel rozumie całokształt sytuacji i widzi także to, co dzieje się po stronie rosyjskiej i jak się strona rosyjska zachowuje – powiedział dziennikarzom.
Reklama
Andrzej Duda wykorzystał swoją wizytę w Berlinie do spotkania z Polonią. – Obiecuję działania na rzecz Polonii – mówił prezydent. Zapowiedział stworzenie biura łączności z Polonią w Kancelarii Prezydenta. Polska strona domaga się od Niemców, aby realizowali postanowienia traktatu polsko-niemieckiego i oferowali naukę języka polskiego w szkołach – na podobnej zasadzie, jak Polska wspiera naukę języka ojczystego dla mniejszości niemieckiej. Obecnie możliwość nauczania polskiego jest w Niemczech bardzo ograniczona.
Prezydent Duda miał wcześniej interweniować w sprawie nauczania języka polskiego w niemieckich szkołach u prezydenta Gaucka. – Zaapelowałem do prezydenta Gaucka, aby swoim autorytetem starał się pomóc w rozwiązaniu tego problemu – powiedział Duda w Ambasadzie RP. Niestety, Niemcy od lat są głusi na sprawę nauki polskiego, dyskryminację i zabieranie dzieci przez Jugendamty.
Niewiele wiadomo o spotkaniu prezydenta Dudy z szefem dyplomacji Frankiem-Walterem Steinmeierem. Oficjalnego komunikatu nie wydano, ale można przypuszczać, że podczas spotkania padły jakieś ważne słowa. Jakie – być może wyjaśni się to w przyszłości.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej Niezbędnika Katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca. Dostępna jest również wersja PDF naszego Niezbędnika!
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.