Ekspozycję poświęconą św. Franciszkowi z Asyżu pt. „Pokój i dobro” otworzył 6 listopada w domu wspólnoty „Betlejem” w Jaworznie bp Grzegorz Kaszak. Biskup poświęcił także drewnianą kapliczkę wykonaną przez jednego z mieszkańców „Betlejem”.
Wernisaż rozpoczął się od wykładu o. Eugeniusza Grzywacza, pijara, współorganizatora wystawy, na temat ikonografii św. Franciszka. O. Grzywacz – pedagog, historyk sztuki, z pasją i znawstwem ukazał temat przedstawień św. Franciszka w sztuce na przestrzeni wieków oraz omówił prace artystów eksponowane na wystawie. Podkreślił m.in., że nauczanie św. Franciszka z Asyżu trzeba wciąż na nowo odkrywać, gdyż ukazuje on nam piękno tego świata, a jednocześnie zwraca uwagę, że to nie pogoń za dobrami doczesnymi jest najważniejsza, tylko drugi człowiek i nasze uczucia, w tym miłość.
Większość prezentowanych na wystawie prac wykonali artyści związani z krakowską Akademią Sztuk Pięknych. Są to m.in. obrazy, rzeźby, ceramika, zdjęcia – ujęcia klasyczne oraz symboliczne, odwołujące się do wartości, postaw życiowych jakie święty nam zostawił. Na wernisażu nie zabrakło także prac nauczycieli akademickich z ASP – prof. Czesława Dźwigaja czy prof. Marity Benke-Gajda.
O. Grzywacz przypomniał, że do najstarszych przedstawień św. Franciszka z Asyżu należą prace: Berlinghiero Berlinghieri z ok. 1250 r. – „Franciszek otrzymujący stygmaty” (tempera na drewnie) oraz fresk autorstwa Cimabue, z kościoła dolnego bazyliki w Asyżu. – Kiedy Cimabue malował fresk upłynęło ok. 50 lat od śmierci św. Franciszka; zapewne żyli jeszcze bracia, którzy pamiętali św. Franciszka, dlatego uważa się, że jest on najbardziej wiarygodnym wizerunkiem Franciszka jaki mamy – powiedział o. Grzywacz. Wstęp na wystawę wolny.
Drzwi, na których są uwiecznione postacie ważne dla Kościoła powszechnego i diecezji
Katedra w Gnieźnie ma swoje słynne Drzwi Gnieźnieńskie. Teraz także zielonogórska konkatedra może się szczycić przepięknym dziełem sztuki. W świątyni zainstalowano nowe drzwi główne.
Imiona rodziców Maryi i zarazem dziadków Jezusa są nam dobrze znane. Wynika to z faktu, że ich kult w Polsce jest dość rozpowszechniony. Zapewne powodem tego jest nasze, pełne sentymentu, podejście do kobiecej części rodu Jezusa. Kochamy mocno Najświętszą Maryję Pannę i swą miłość przelewamy również na Jej matkę - św. Annę. Dlatego liturgiczne wspomnienie św. Anny i św. Joachima cieszy się u nas tak dużymi względami.
Współcześnie czcimy rodziców Maryi wspólnie, choć początkowo przeważał kult św. Anny. Przywędrował on do Polski już w XIV wieku, kiedy Stolica Apostolska ustaliła datę święta na 26 lipca. Zawsze wyjątkową czcią otaczano babcię Jezusa na Śląsku. Do dziś największej czci doznaje ona na Górze św. Anny k. Opola, gdzie znajduje się cudowna figura tej Świętej. Przedstawia ona św. Annę piastującą dwoje dzieci: Maryję i Jezusa, dlatego powszechnie jest nazywana Świętą Anną Samotrzecią - co można tłumaczyć „we troje razem”.
O św. Joachimie i św. Annie nie wiemy jednak za dużo. Pismo Święte o nich nie wspomina. Trochę więcej światła na te postaci rzuca jeden z apokryfów - Protoewangelia Jakuba z końca II wieku. Z niego właśnie dowiadujemy się o imionach dziadków Jezusa. Wiemy też, że byli oni długo bezdzietni. Dopiero wytrwała modlitwa Joachima przez czterdzieści dni na pustyni wyjednała łaskę u Boga. Dar dany im w podeszłym wieku został przepowiedziany przez anioła, który określił mającą się narodzić córkę jako „radość ziemi”.
Zapewne św. Joachim i św. Anna byli dobrymi rodzicami, czego bezdyskusyjnym przykładem jest Maryja. Właśnie Ona przyjęła w pokorze Boże wybranie, spełniając Jego wolę wobec siebie. Podkreślił to sługa Boży Jan Paweł II 21 czerwca 1983 r. właśnie na Górze św. Anny, kiedy powiedział, że: „Syn Boży stał się człowiekiem dlatego, że Maryja stała się Jego Matką”.
W wielkiej mierze Maryja mogła stać się Matką Zbawiciela dzięki dobremu wychowaniu, które otrzymała w domu rodzinnym. Warto więc postawić pytanie: Czy my potrafimy wyciągnąć z tego właściwe wnioski dla nas samych? Trzeba nam pytać o styl wychowywania naszych pociech. Z niego wynika ich stosunek do sacrum, do świata Bożych planów wobec każdego z naszych dzieci.
Św. Joachim i św. Anna na pewno mieli świadomość tego, że ich obowiązkiem jest dobre przygotowanie Maryi do wypełnienia zadań, które Bóg przed Nią postawił.
2-letni chłopiec pozostawiony w oknie życia w Katowicach - bez żadnych dokumentów, bez aktu urodzenia. Zgodnie z przepisami dziecko trafiło pod opiekę lekarzy. Przewieziono go do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach. Sprawą zajęła się prokuratura.
To już kolejne dziecko w minionym tygodniu uratowane dzięki Oknom Życia.
Przeczytaj także: Kielce: Noworodek pozostawiony w Oknie Życia
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
