Reklama

Książki

Kraków – to sprawa polska!

Adam Bujak fotografuje swe rodzinne miasto od przeszło półwiecza. Nie ma większego specjalisty od zdjęć podwawelskiego grodu niż on. Zachwyt nad królewskim miastem wcale z upływem lat nie ustępuje, choć artysta poświęcił mu do tej pory kilkanaście albumów!

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mistrz Adam Bujak odkrywa w Krakowie stale coś nowego – ujęcia, detale, rejestruje też zmiany, które w nim zachodzą. Z wielką radością śledzi na bieżąco wszelkie prace konserwatorskie, by z pietyzmem utrwalać zabytki w ich wydobytym z wiekowej patyny dawnym blasku. Właśnie powstał kolejny fotograficzny pomnik Krakowa, wyrzeźbiony przez Adama Bujaka, sławiący jego niepowtarzalne piękno i bogatą, dumną historię. To dzieło monumentalne. Nic dziwnego, bo przecież Kraków to nie jest lokalna sprawa jego mieszkańców – Kraków to sprawa polska! Miał rację kard. Karol Wojtyła, który chciał, by jak najwięcej kleryków przyjeżdżało kształcić się właśnie w Krakowie – wiedział bowiem dobrze, że w królewskim mieście najbardziej można zanurzyć się w polskości, „wykąpać się” w niej.

Wydany przez Białego Kruka najnowszy album „Tysiącletni Kraków” ze zdjęciami Adama Bujaka taką swoistą „kąpiel” w polskości oferuje. A przyszedł znowu czas, że trzeba o polskości głośno przypominać i o polskość gwałtownie się dopominać, bo jest ona dziś brukana, szargana, ośmieszana i postponowana. Kiedy w 1999 r. ukazywał się poprzedni monumentalny album mistrza Adama – „Królewski Kraków”, w przeddzień kolejnej pielgrzymki Jana Pawła II, takiej nagonki na polskość nie było... Ba! Książkę promowano w całej Europie, od Paryża do Odessy, patronowała temu TVP itd. Jak będzie dziś – łatwo się domyślić, bowiem ani Adam Bujak, ani Leszek Sosnowski, prezes Białego Kruka, pupilami władzy nie są. Dla nas to nie nowość – mówią obaj starzy przyjaciele.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przeglądając album „Tysiącletni Kraków”, w którym zawarto blisko 500 (!) zdjęć, doznajemy nieodpartego uczucia dumy z naszej wspaniałej ojczystej historii, która w murach tego miasta została utrwalona i wciąż tam żyje, począwszy od Wawelu i Skałki, Rynku Głównego z kościołem Mariackim i św. Wojciecha oraz Sukiennicami, a na dwóch najmłodszych sanktuariach – Miłosierdzia Bożego i św. Jana Pawła II – skończywszy. W albumie znajdziemy krótką historię miasta, którą napisał świetny historyk sztuki Krzysztof Czyżewski, też oczywiście krakowianin od urodzenia, zakochany w swoim mieście, pracujący na Wawelu.

Reklama

Autor koncepcji albumu – Leszek Sosnowski wytycza nam 15 tras, które stanowią tytuły rozdziałów, a my wraz z Adamem Bujakiem odbywamy fascynującą wędrówkę po wspaniałych krakowskich zakątkach, począwszy od wawelskiego wzgórza. Wstępujemy do bardziej i mniej znanych miejsc, a interesujące i wyczerpujące podpisy pod zdjęciami oprowadzają nas po nich niczym najlepszy przewodnik. Oprócz pięknie odnowionych świątyń, m.in. Bernardynów, św. Anny, Świętych Piotra i Pawła, Klarysek, św. Idziego, Franciszkanów i Dominikanów, Bożego Ciała czy św. Katarzyny, odwiedzamy zabytkowe budynki Uniwersytetu Jagiellońskiego, muzea, teatry, kawiarnię małopolskiej bohemy Jama Michalika, bogate w tradycję restauracje Wierzynek i Hawełka, przechadzamy się po Plantach, parku Jordana, uczestniczymy w najważniejszych zwyczajach i obrzędach, jak: harce lajkonika, rękawka, wianki, juwenalia, konkurs szopek krakowskich, procesje ku czci św. Stanisława, pochód kolędników czy pochód Trzech Króli. Mało tego, bierzemy także udział w manifestacjach z okazji pogrzebu pary prezydenckiej Marii i Lecha Kaczyńskich, patriotycznych rocznic lub w obronie życia poczętego. I to wszystko odbywa się w scenerii najwspanialszych, historycznych miejsc Krakowa.

Adam Bujak jest przekonany, że „kąpieli” w polskości powinien zażyć także każdy odwiedzający nasz kraj turysta, by mógł pozbyć się nieprzyjaznych wobec nas stereotypów, które tak chętnie są za granicą rozpowszechniane. „Do Krakowa przyjeżdżają miliony turystów z całego świata! – mówi artysta fotografik. – Niektórzy z nich w ogóle nie zdają sobie nawet sprawy, że to miasto szczyci się dziejami stolicy wspaniałego królestwa, kiedyś potężnego, rządzącego całą Europą Środkową, że mamy tutaj genialne zabytki, wspaniałe świątynie – gdzie byśmy nie poszli, na każdej ulicy wszystko zniewala swą urodą i tradycją! Widzimy to, co narosło przez te tysiąc lat – mamy czym się zachwycać, możemy śmiało pokazać ten Kraków. Wspaniałym Krakowem możemy pochwalić się na całym świecie, dlatego album wydany został w pięknej, godnej tysiącletniego miasta szacie graficznej i w aż czterech językach obcych! Fotografie przygotowywałem już od 4-5 lat, a ostatnie zdjęcia są z czerwca tego roku. Uważam, że to jest dzieło moje i wielu mistrzów, wielkich artystów, architektów, malarzy, rzeźbiarzy – tylu wspaniałych twórców tworzyło to miasto przez setki lat! – a których miałem to szczęście uwiecznić zapisem świetlnym nazywanym fotografią”.

Reklama

Powiedział o książce

Prof. Andrzej Nowak: „Kraków, jaki jest – każdy widzi? Nie, żeby zobaczyć wieki kultury, wiary i historii razem splecione w tych murach, wnętrzach i ludziach, którzy je ożywiają, potrzeba oka specjalnego. Takie oko, czułe nie tylko na «zwyczajne» światło i kadr, ale także na światło wieczne i kadr, jaki dla Krakowa stanowi Ojczyzna cała – takie oko ma tylko jeden mistrz fotografii: Adam Bujak. «Cracovia totius Poloniae urbs celeberrima» – Kraków, najwspanialsze z miast całej Polski – ma swojego najwspanialszego fotografa: Bujak – «totam Cracoviam pictor maximus»”.

„Tysiącletni Kraków”, album, wydawnictwo Biały Kruk, fotografie Adam Bujak, tekst Krzysztof Czyżewski, redakcja, koncepcja graficzna i wybór zdjęć Leszek Sosnowski, 296 str., 24 x 30 cm, papier kredowy błyszczący 150 g, oprawa twarda, lakierowana, obwoluta, osobne wersje wydań w języku polskim, niemieckim, angielskim, francuskim i włoskim.

Uwaga, okazja!

Drogi Czytelniku,

Jeżeli jesteś Czytelnikiem „Niedzieli”, zachęcamy Cię do zamówienia najnowszego albumu „Tysiącletni Kraków” bezpośrednio w Białym Kruku w promocyjnej cenie: przy zamówieniu dwóch egz. – po 79 zł/szt. zamiast 120 zł/szt. (41 zł taniej za egzemplarz!) – dodatkowo wydawnictwo pokryje koszty przesyłki. Przy zamówieniu jednego egzemplarza koszt będzie wynosił 99 zł plus przesyłka – 12 zł.

Wystarczy zadzwonić (oprócz niedziel) i zamówić album pod numerami: (12) 260-32-90, (12) 260-32-40, (12) 254-56-02, (12) 254-56-26, (12) 254-56-19. Można też wysłać faks: (12) 254-56-00 lub e-mail: marketing@bialykruk.pl.

2014-07-22 12:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Cyklon o imieniu Franciszek

W serii Biblioteka „Niedzieli” ukazała się bardzo ważna i ciekawa książka pt. „Cyklon o imieniu Franciszek”. Jej autorem jest Antonio Gaspari – włoski dziennikarz i dyrektor Międzynarodowej Agencji Prasowej Zenit. Publikacja opowiada i wyjaśnia, co wydarzyło się od chwili rezygnacji papieża Benedykta XVI i wyboru papieża Franciszka na Stolicę Piotrową, a przede wszytkim analizuje i komentuje pierwsze pięćdziesiąt dni pontyfikatu obecnego Ojca Świętego. Czytelnicy znajdą nie tylko cenne informacje dotyczące duchowości Papieża „z końca świata”, ale również motywy, dla których wybrał on imię Franciszek. Książkę z języka włoskiego przetłumaczył ks. Mariusz Frukacz – zastępca redaktora naczelnego, współprowadzący edycję częstochowską „Niedzieli”, korespondent agencji Zenit. Poniżej publikujemy fragmenty książki „Cyklon o imieniu Franciszek”.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Węgrzyniak: miłość owocna i radosna dzięki wzajemności

2024-05-04 17:05

Archiwum ks. Wojciecha Węgrzyniaka

Ks. Wojciech Węgrzyniak

Ks. Wojciech Węgrzyniak

Najważniejszym przykazaniem jest miłość, ale bez wzajemności miłość nigdy nie będzie ani owocna, ani radosna - mówi biblista ks. dr hab. Wojciech Węgrzyniak w komentarzu dla Vatican News - Radia Watykańskiego do Ewangelii Szóstej Niedzieli Wielkanocnej 5 maja.

Ks. Węgrzyniak wskazuje na „wzajemność" jako słowo klucz do zrozumienia Ewangelii Szóstej Niedzieli Wielkanocnej. Podkreśla, że wydaje się ono ważniejsze niż „miłość" dla właściwego zrozumienia fragmentu Ewangelii św. Jana z tej niedzieli. „W piekle ludzie również są kochani przez Pana Boga, ale jeżeli cierpią, to dlatego, że tej miłości nie odwzajemniają” - zaznacza biblista.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję