27 stycznia w Zielonej Górze gościł świadek życia bł. Jana Pawła II kard. Stanisław Dziwisz. Tego dnia Ksiądz Kardynał uczestniczył w sympozjum poświęconym wizycie papieża Jana Pawła II na Pomorzu Zachodnim. Konferencja odbyła się z okazji 10-lecia powstania Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Szczecińskim. W sympozjum uczestniczyli także bp Stefan Regmunt i bp Tadeusz Lityński.
Spotkanie w Szczecinie stało się okazją do odwiedzenia diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Kard. Stanisław Dziwisz spotkał się z bp. Stefanem Regmuntem i bp. Tadeuszem Lityńskim w domu biskupim w Zielonej Górze. Podczas spotkania kard. Dziwisz znalazł także czas dla naszych diecezjalnych tygodników katolickich. Wspominając związki bł. Jana Pawła II z naszą diecezją, Ksiądz Kardynał powiedział: – Jan Paweł II był zakochany w tej ziemi, w tych lasach, w tych jeziorach. Jemu jako patriocie bardzo zależało na utrwaleniu chrześcijaństwa, utrwaleniu polskości tych ziem. On żył Polską. Podkreślał to wielokrotnie: „Ja pełnię funkcję, do której Pan mnie posłał, ale zawsze jako Polak”. Bardzo był przywiązany do kultury polskiej – zaznaczył kard. Dziwisz.
Karol Wojtyła wielokrotnie gościł w naszej diecezji. Przybywał tu na spotkania Episkopatu Polski, udzielił święceń biskupich bp. Pawłowi Sosze w katedrze gorzowskiej. Tu także wypoczywał. Szczególna relacja łączyła go ze sługą Bożym bp. Wilhelmem Plutą.
– Biskupi bardzo cenili bp. Wilhelma Plutę. Cenili jego prostotę, miłość do Chrystusa, jego pobożność. Jako człowiek nikogo nie skrzywdził. Jan Paweł II bardzo go cenił – dodał kard. Dziwisz.
Bł. Jan Paweł II odwiedził naszą diecezję 2 czerwca 1997 r.
Kołchoz pod Wabkientem nie był skanalizowany, było tam czasami nawadniane bajoro z wodą. Kąpali się tam ludzie i zwierzęta; z niego była też brana woda do gotowania. Wodę trzeba było przecedzać przez szmatkę, aby pozbyć się czerwonych robaczków. Ludzie od tej wody chorowali. Moja siostra Genowefa i mama Apolonia oraz ciocia pracowały w kołchozie przy zbiorze bawełny po 12, 16 godzin. Ja byłam za mała do pracy, więc zdobywałam jedzenie. Wybierałam jajka z ptasich gniazd, pisklęta, kradłam kłosy prosa, trochę jęczmienia i pszenicy z pola po żniwach, choć było to zabronione; żywiliśmy się też lebiodą i koniczynką. Czasem szłam na żebry do pobliskich osad. Gdy mama zaczęła chorować i puchnąć z głodu, nauczyłam się polować na jeże. One uratowały nas od śmierci głodowej, chociaż Uzbecy patrzyli na nie z obrzydzeniem. Uzbecy wówczas traktowali nas wrogo i nazywali Urus, czyli Rosjanie. Nie mieli pojęcia, że poza Rosją są jeszcze inne państwa.
Ks. Sopoćko nie od razu był przekonany o prawdziwości objawień św. s. Faustyny. Jednak po dłuższej obserwacji i głębokim namyśle doszedł do przekonania, że jej wizje są autentyczne.
W Dzienniczku św. s. Faustyny zapisane są takie oto słowa Jezusa, określające jej spowiednika - ks. Michała Sopoćko: „Jest to kapłan według serca mojego, miłe mi są wysiłki jego. Widzisz, córko moja, że wola moja stać się musi, a to, com ci przyobiecał, dotrzymuję. Przez niego rozsiewam pociechy dla dusz cierpiących, udręczonych; przez niego upodobało mi się rozgłosić cześć do miłosierdzia mojego, a przez to dzieło miłosierdzia więcej dusz do mnie się zbliży, aniżeliby on dzień i noc rozgrzeszał aż do końca życia swego, bo tak pracowałby tylko do końca życia, a przez dzieło to pracował będzie do końca świata” (nr 1256).
Historia lubi zataczać koła, a ludzie często zapominają, kto i w jaki sposób kładł podwaliny pod dzisiejszy stan. Donald Tusk, który dziś przybiera szaty moralizatora, ostrzegając przed prorosyjskimi sympatiami w Europie, był jednym z tych, którzy pomagali Kremlowi w rozgrywaniu własnych interesów. To on przez lata wpisywał Polskę w rolę niemego świadka, który nie tylko nie przeszkadzał Berlinowi i Moskwie w ich wspólnych planach, ale wręcz dodawał im legitymacji.
Władimir Putin nie stał się zagrożeniem z dnia na dzień. To proces, który trwał latami. Kto go wyhodował? Niemcy, dla których reset w relacjach z Rosją był kluczowy z punktu widzenia ich interesów gospodarczych, i polski rząd, który od 2007 roku zapewniał im spokój na wschodniej flance i był gwarantem realizacji niemieckich interesów i powiększania hegemonii w Europie. Takie polityczne zabezpieczenie pozwoliło Putinowi uderzyć najpierw w Gruzję, a później – w Ukrainę.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
