Obok zasadzonego jesionu umieszczono granitową tablicę z wygrawerowanym napisem „Zawierzenie Archidiecezji NSPJ w Roku Jubileuszowym”, logo jubileuszu i datą 2 marca 2025 r. Dlatego w krótkim przemówieniu abp Adam Szal przypomniał symbolikę kamienia tak mocno wpisaną w karty Pisma Świętego, Starego i Nowego Testamentu. – Wymowa kamienia jest bardzo piękna. Kamienie są szczególnym wołaniem, także szczególnym świadectwem – podkreślił metropolita przemyski.

Hierarcha wspomniał kamienne tablice, które otrzymał Mojżesz, ale także kamienie, które w Starym Testamencie patriarchowie stawiali na pamiątkę różnych wydarzeń. – Ale też widzimy kamienie, które są używane jako przykład. W pewnym momencie swojej działalności Pan Jezus, gdy wjeżdżał do Jerozolimy, powiedział o kamieniu takie mocne słowo, które chciałbym tu przytoczyć. Kiedy witali go bardzo entuzjastycznie mieszkańcy Jerozolimy i pielgrzymi to ci, którym nie podobało się ten wjazd do Jerozolimy, mówili do Pana Jezusa, żeby zabronił im wywatować. Wtedy Pan Jezus powiedział takie zdanie, że „gdy oni zamilkną to kamienie wołać będą” – przypominał hierarcha.

– Są takie sytuacje, kiedy kamienie wołają. Dlatego też kamienie umieszczamy do dzisiaj na pamiątkę jakichś wielkich wydarzeń, żeby one wołały, żeby przypominały pewne wydarzenia, które miały miejsce w historii. Oczywiście ta pamięć historyczna bywa różna, czasami ktoś zapomina o kamieniach albo je niweluje, bo są wygodne, bo są sprzeczne z jakąś aktualną ideologią – dodał.

Abp Szal zaznaczył, że obecny kamień i zasadzone drzewo ma przypominać kilka ważnych wydarzeń dla Kościoła powszechnego, ale także dla archidiecezji przemyskiej. – Dzisiaj patrzymy na ten kamień, który upamiętnia dwa wydarzenia, znamienne wydarzenia. Jedno ogólnokościelne, to wydarzenie, którym jest Rok Jubileuszowy. Tu chciałbym nawiązać do faktu znanego sprzed 25 lat, kiedy zostały posadzone na początek trzeciego tysiąclecia trzy dęby. Żeby przypominały, że był taki moment, że nasze seminarium przeżywało tę uroczystość – zaznaczył hierarcha. – Dodatkowo wydarzenie, które jest też w jakiś sposób ogólnokościelne, bo związane z 350. rocznicą objawień Najświętszego Serca Pana Jezusa, które miało miejsce w 1675 roku, którego doznała święta Maria Małgorzata Alacoque – dodał.

W tym kontekście metropolita przemyski zachęcał, aby przechodząc obok tego drzewa i kamienia, myśleć z wdzięcznością o tym, co się wydarzyło, ale także by traktować to jako pewnego rodzaju zadanie. – Bo jak mówi rytuał błogosławieństwa „wdzięczność jest przejawem duchowej kultury człowieka i wraz z pamięcią o otrzymanym dobru. Wszyscy czujemy się dłużnikami wobec Boga, który dał nam istnienie, zdrowie i zdolności. Jesteśmy dłużnikami względem naszych rodziców, nauczycieli, wychowawców, którzy na różnych drogach życia słowem i przykładem kształtowali naszą osobowość, uczyli nas prawdy, miłości, poświęcenia dla braci” – przytoczył arcybiskup.

Kamień i jesion są też ważne w perspektywie upamiętnienia niedawnych wydarzeń w archidiecezji przemyskiej. – Dzisiaj pragniemy utrwalić w sercach i w pamięci naszą wdzięczność za dar peregrynacji obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa w naszej archidiecezji, za ten Akt Powierzenia się całej archidiecezji Sercu Jezusowemu. A także podziękować Panu Bogu za to, że doczekaliśmy daru jubileuszu Roku Świętego – podkreślił metropolita przemyski.

Zachęcając do wspólnej modlitwy zgromadzonych przełożonych, wychowawców, profesorów i alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, abp Szal prosił „aby Jezus Syn Boży uczynił nasze serca według Serca swego. Byśmy byli kapłanami według Serca Jezusowego, byśmy byli pełni nadziei”. Następnie odmówiono modlitwę jubileuszową i metropolita przemyski udzielił zebranym pasterskiego błogosławieństwa.

W akcie uroczystego zasadzenia jubileuszowego jesionu uczestniczył abp Adam Szal, ks. Jakub Kostrząb, ks. Konrad Dyrda, przełożeni i wychowawcy, ale także przedstawiciele wszystkich roczników alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.

W ogrodzie Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu są posadzone trzy piękne dęby. Najokazalszy nazywa się Józef, drugi nazywa się Zygmunt, trzeci Marcin. Zostały one zasadzone z okazji 2000-lecia chrześcijaństwa, w Roku Jubileuszu, kiedy rektorem był ksiądz doktor Adam Szal. Wtedy ówczesny arcybiskup przemyski Józef Michalik posadził pierwszy z dębów. Najmłodszy kleryk posadził drugi, a trzeci posadził najstarszy kapłan ks. Zygmunt Gorzyński.

W Roku Jubileuszowym 2025, kiedy zakończono remont muru Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu powstała myśl, żeby zasadzić kolejne drzewo jubileuszowe. Jest to piękne polskie drzewo – jesion. Obok umieszczono granitową tablicę pamiątkową.