Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Odkryj głębię swojej wiary

Szkoła Życia Chrześcijańskiego została założona przez kapucyna, o. Piotra Kurkiewicza w 1998 r. na Ukrainie. W 2010 r. na terenie naszej diecezji, w Olkuszu, powstała jej filia. Szkoła działa w ramach sesji: trzech weekendowych (jesienią, zimą i wiosną) i jednej 10-dniowej latem

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przed nami sesja wiosenna, 26-28 kwietnia w Zespole Szkół Budowlanych w Olkuszu oraz przy parafii św. Maksymiliana w tym mieście. Chętni do udziału w sesji mogą zgłaszać się do 22 kwietnia pod nr tel. 697-608-350, 692-751-039 lub pisząc na adres: szkola.olkusz@gmail.com. Informacje dostępne są także na stronie internetowej www.szkolazycia.info. Rozpoczęcie sesji w piątek o godz. 17, a zakończenie w niedzielę ok. godz. 16.30.

Szkoła Życia Chrześcijańskiego jest formacyjną propozycją dla osób indywidualnych oraz wspólnot, prowadzącą przez 6-letni cykl formacyjny. Czerpie z rożnych duchowych doświadczeń Kościoła (Ruch Światło-Życie, Odnowa Charyzmatyczna, św. Franciszek, Dwanaście Kroków AA i in.). Szkoła prowadzi centra rehabilitacyjne dla osób uzależnionych. Można skorzystać z jej innych propozycji, jak choćby rocznej Szkoły Misyjnej „Rok dla Jezusa” oraz sesji dla młodzieży. Szkoła jest czymś więcej niż propozycją rekolekcji, pełni rolę integrującą i inspirującą rożne środowiska w skali lokalnej, ale także międzynarodowej oraz międzykonfesyjnej, przynosząc tym samym doświadczenie żywego i dynamicznego Kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jej działalność ewangelizacyjna wyraża się m.in. poprzez: sesje, czyli w pierwszej kolejności Kerygmat głoszony z czterech perspektyw; praktykę ewangelizacyjną: ewangelizacje uliczne stanowiące integralną część sesji szkoły; koncerty uwielbieniowe (na ulicach, przed kościołami, w salkach); teatr „Droga” (filia Poznań); kursy Alfa, prowadzone przez lokalne środowiska związane ze szkołą; misjonarzy ze szkoły misyjnej podejmujących przeróżne wyzwania ewangelizacyjne (ewangelizacje uliczne lub od drzwi do drzwi, organizacja działań przy parafiach, prowadzenie kursów itd.); spontaniczne inicjatywy ewangelizacyjne (uliczne, wizualne itp.); rekolekcje „na zaproszenie”.

Pierwsza w historii diecezji

Początki filii olkuskiej sięgają 2010 r. Basia Kaliś z Olkusza pewnego dnia otrzymuje zaproszenie od Marysi Gaweł do wioski Maniowy na sesję wiosenną filii krakowsko-nowotarskiej Szkoły Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji Świętej Maryi z Nazaretu Matki Kościoła, co owocuje późniejszym jej wyjazdem na sesję letnią do Henrykowa. To doświadczenie rodzi pragnienie, aby filia szkoły powstała w Olkuszu. Rozpoczynają się w środowisku lokalnym rozmowy na ten temat, choć zdania się podzielone. Momentem przełomowym jest zaproszenie do Olkusza dyrektora szkoły, o. Piotra Kurkiewicza OFMCap, który przedstawia jej ideę na spotkaniu z przedstawicielami różnych wspólnot. Wówczas zapada decyzja o podjęciu próby zorganizowania pierwszej w historii Olkusza i diecezji sosnowieckiej sesji jesiennej szkoły, na którą przybywa ok. 50 osób.

Reklama

Odpowiedzialni za filię podejmują się zorganizowania drugiej sesji, już zimowej, która gromadzi podobną ilość uczestników. Niestety w związku z trudnościami organizacyjnymi i brakiem możliwości przyjazdu posługujących sesja nie odbywa się, a filia szkoły zostaje zawieszona, choć część jej członków formuje się w filii krakowsko-nowotarskiej, a także wyjeżdża na sesję letnią na Górę św. Anny w 2011 r.

Podczas spotkania zarządu szkoły z członkami filii olkuskiej decyzja o wznowieniu jej działalności zostaje odłożona do wiosny 2012 r. Jednak podczas sesji jesiennej w Krakowie, za przyczyną o. Kurkiewicza odbywa się kolejna narada z przedstawicielami filii olkuskiej, podczas której zostaje wybrany nowy odpowiedzialny, Roman Solecki ze Wspólnoty Nadziei z Przegini.

Dzięki Basi Fulbiszewskiej, Agacie Jurczyk i Dorocie Włoch, które motywują do odrodzenia filii oraz przejmują pion organizacyjno-ekonomiczny, a także przy pomocy Agaty Lasyk, Izy Kania, Joanny Słaby, Andrzeja Pączka, Romana Podsiadło i ludzi dobrej woli udaje się zorganizować sesję zimową 24-26 lutego 2012 r., na którą przybywa 87 osób. Opiekunem i odpowiedzialnym za filię olkuską z ramienia diecezji jest ks. Krystiań Lubiński.

Symboliczna Ikona

Ikona szkoły ma głęboką symbolikę. Maryja nie dotyka Ducha Świętego, który czyni, co zechce. Głowa i usta Maryi są małe w porównaniu z dłońmi, usta są zakryte, co oznacza żyć działaniem, a nie myślą, marzeniami lub słowem. Lewa ręka - gest Orantki = modlitwa = życie wewnętrzne = życie w Nazarecie = życie chrześcijańskie (Szkoła Życia Chrześcijańskiego). Prawa ręka - gest wskazujący na kogoś, kto nie jest ogarnięty ramami ikony (Bóg) = ewangelizacja (Szkoła Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji) = Maryja w Jeruzalem (Matka Kościoła, Królowa Apostołów i Ewangelizatorów). Niebieskie koło wokół Ducha Świętego = łono Maryi, a w nim Jezus = Szkoła Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji. Zielono-złote tło i aureola = złoto chwały Bożej + zieleń = radość i nadzieja chrześcijańska. Kolor brązowy ubioru Maryi - kolor ziemi, pokory, codzienności, zwyczajności, uniżenia (a także kolor braci kapucynów, którzy zainicjowali szkołę). Maryja patrzy na uczestników szkoły - prowadzi, zaprasza, współczuje. Trzy gwiazdy to symbol jej Niepokalanego Poczęcia.

2013-04-19 11:58

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

NAWRACAJCIE SIĘ I WIERZCIE EWANGELII

[ TEMATY ]

wiara

Ewangelia

Wielki Post

Środa Popielcowa

BOŻENA SZTAJNER

To Księga Proroka Joela wzywa każdego z nas z osobna
i razem jako Święty i umiłowany przez Boga Kościół
każdego roku liturgicznego w Środę Popielcową
do szczególnego nawrócenia,
które moglibyśmy nazwać: «nawróceniem serca».


Wszak jest to narząd w naszym ciele,
który nie tylko pompuje krew, a wraz z nią
ożywczą materię naszego codziennego pokarmu,
ale również ośrodek życia duchowego.

To o nim mówi prorok, wzywając nas do nawrócenia
«całym sercem, przez post i płacz, i lament» /Jl 2,12/.
Jeśli więc na znak postu mamy pokazać nasze umartwienie,
to «rozdzierając serca, a nie szaty» /Jl 2,13/.

Co jednak znaczy to rozdzieranie serca
w kontekście życia duchowego każdego i każdej z nas?
Na pytanie to można odpowiedzieć negatywnie
licząc sposoby praktyk pokutnych dla celów wstrzemięźliwości.

Odpowiedź jednak może być także pozytywna,
gdy obejmie praktyki ascetyczne
i modlitwą zaniesie je do Boga,
wszak tylko ku Niemu mamy się nawracać!

W życiu bywa, że człowiek zawraca z błędnej drogi,
bo nigdy nie zaprowadzi go do właściwego celu.
Szuka wówczas tej, która będzie odpowiednia
dla jego zainteresowań i potrzeb.

Wśród wielu dróg człowieka na ziemi
jest ta jedyna, która prowadzi go do nieba,
a wytycza ją Jedyny Pan, Jedyny Bóg,
przez życie swe i jego końcowy trud.

To droga naszego zbawienia - wcale nie jest łatwa,
wręcz przeciwnie, chociaż jest z nami na niej Bóg,
który «jest litościwy, miłosierny, nieskory do gniewu
i bogaty w łaskę, i lituje się nad [naszą] niedolą» /Jl 2,13/.

W nadziei więc zakładamy co roku w Środę Popielcową,
że okaże nam swoje miłosierdzie i pobłogosławi naszym plonom
/por. Jl 2,14/, które orędują za nami przed Jego tronem w niebie,
a tu na ziemi - jeśli nie są obciążone grzechem -
zasługują na chwałę życia wiecznego.

Stąd płynie wołanie do tych, którzy mają narzędzia pokutne:
«zadmijcie w róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie» /Jl 2,15/ dla całej «świętej społeczności, starców, dzieci, a nawet niemowląt» /Jl 2,16/,
podobnie dla «oblubieńców i oblubienic» w ich okresie miodowym.

To zadanie kapłanów, by w przybytkach świątyni
- «między przedsionkiem, a ołtarzem» /Jl 2,17/ -
w suplikacjach święte zanosili wołanie ku Bogu Miłosiernemu:
«Zlituj się Panie nad ludem twoim
i nie daj dziedzictwa twego na pohańbienie…» /Jl 2,17/.

To zadanie, to także nieustanna duchowa walka o to,
aby we współczesnym, zlaicyzowanym świecie
«poganie nie zapanowali nad nami,
urągając nam pytaniem: Gdzież jest ich Bóg» /Jl 2,17/.

Pokażmy im Boga w naszym codziennym życiu,
przepełnionym od kołyski wiarą naszych ojców,
miłością do ziemskiej Ojczyzny i wszystkich braci
i nadzieją na życie wieczne w Królestwie Bożej Chwały.

Bo Pan «zapłonął zazdrosną miłością ku swojej ziemi
i zmiłował się nad swoim ludem» /Jl 2,18/,
okazując mu swoją łaskę:
w grzechach i duchowych upadkach - przebaczenie,
a w godnym chrześcijanina życiu - błogosławieństwo.

Z tego tytułu szczególnie warto pojednać się z Bogiem,
do czego dzisiaj, każdego roku i w obecnym Roku Zawierzenia
zaprasza nas wszystkich i każdego z osobna
Apostoł Narodów w drugim swoim Liście do Koryntian.

To jednak nie tylko zwykłe ludzkie zaproszenie i prośba,
lecz braterskie i pełne pasterskiej troski - przynaglenie,
poparte imieniem Mistrza - Chrystusa -
byśmy «pojednali się z Bogiem,
który uczynił Go dla nas grzechem,
byśmy w Nim stali się sprawiedliwością Bożą» /2Kor 5,20-21/.

Nie godzi się jednak «przyjmować łaski Bożej na próżno»,
a byłoby tak, gdybyśmy na co dzień nie współpracowali z Bogiem,
który mówi do nas słowami Pisma:
«W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie,
w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą» /2Kor 6,1-2/.

Ten więc czas od Środy Popielcowej do dnia Pańskiego Zmartwychwstania dany jest nam jako «czas upragniony»
dla uczynków miłosierdzia wobec własnej duszy
oraz potrzeb innych braci i sióstr przez wielkopostną jałmużnę, modlitwę w ukryciu i post nie na pokaz /por. Mt. 6,1-6.16-18/.

To także «dzień zbawienia» dla wszystkich praktykujących własną ascezę w pokorze i uniżeniu przed samym Bogiem, a nie przed ludźmi.
Ci otrzymają nagrodę sprawiedliwą i odpowiednią do własnych zasług od Ojca, «który widzi w ukryciu» /por. Mt. 6,1-6.16-18/. Amen.

CZYTAJ DALEJ

29 kwietnia – Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego

[ TEMATY ]

Dachau

Kl. Kamil Gregorczyk

Kościół katolicki w Polsce obchodzi Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego. W czasie drugiej wojny światowej z rąk okupantów – niemieckiego i sowieckiego, zginęło blisko trzy tysiące polskich duchownych, co stanowiło 20 proc. przedwojennego duchowieństwa. Ponad połowa z duchownych diecezjalnych i zakonnych poddana została represjom. Spośród 1034 zamęczonych w Dachu duchownych było aż 799 Polaków – kapłanów, kleryków i braci zakonnych.

Polska Golgota w Dachau

CZYTAJ DALEJ

Meksyk: 18 pielgrzymów zginęło w wypadku autobusu

2024-04-29 11:17

[ TEMATY ]

Meksyk

Adobe Stock

Co najmniej 18 osób zginęło , a 12 zostało rannych w wypadku autobusu 28 kwietnia w Meksyku. Według lokalnych mediów większość ofiar, to pielgrzymi z Guanajuato, którzy udawali się na pielgrzymkę do sanktuarium w Chalma.

Po bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Mieście Meksyk, Chalma jest najczęściej odwiedzanym miejscem pielgrzymkowym w kraju. Każdego roku pielgrzymuje tam ok. dwóch milionów ludzi, aby oddać cześć ukrzyżowanemu "Czarnemu Chrystusowi".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję