Nikt dłużej niż on – najstarszy w świecie paulin – nie mieszkał w jasnogórskim klasztorze. Sam o sobie mówił, że jest „człowiekiem Jasnej Góry”.
Żywa legenda
Ojciec Jerzy urodził się 24 listopada 1918 r. – w czasie gdy Polska zrzucała kajdany niewoli. Wzrastał więc wraz z Niepodległą i wpisał się wyraziście w jej historię. To jedna z najbardziej fascynujących postaci Kościoła katolickiego w Polsce. Przez kolejne dekady był naocznym świadkiem dziejów Polski i Kościoła, stał się też inspiratorem przełomowych wydarzeń – m.in. zainicjował 8 grudnia 1953 r., wraz z Marią Okońską z Instytutu Prymasowskiego, narodową modlitwę o uwolnienie kard. Stefana Wyszyńskiego, co dało początek tradycji codziennego Apelu Jasnogórskiego. Jako przeor Jasnej Góry był głównym organizatorem uroczystości złożenia Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego 26 sierpnia 1956 r. Był najdłużej żyjącym polskim uczestnikiem II Soboru Watykańskiego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Historyczne spotkania
W swoim życiu o. Jerzy osobiście zetknął się z osobami, które dostąpiły chwały ołtarzy, m.in. ze św. Matką Teresą z Kalkuty czy bł. kard. Stefanem Wyszyńskim. Za wyjątkowy przywilej uznawał spotkanie ze św. Ojcem Pio. Na Jasnej Górze spotykał lub podejmował jako gospodarz tego miejsca różne osoby – od koronowanych głów oraz światowych polityków, przez wielkich ludzi kultury, po zwykłych pielgrzymów. Był też świadkiem wizyt w murach Jasnej Góry zbrodniarzy: Adolfa Hitlera, Hansa Franka, Hermana Göringa i Heinricha Himmlera. Przeżył komunę, z którą zmagał się w powojennej Polsce. Na jego oczach rodziła się Solidarność i wraz z nim Polska rozpoczęła swój marsz ku demokracji.
Ojciec Jerzy Tomziński dwukrotnie był generałem Zakonu Paulinów, trzykrotnie pełnił funkcję przeora Jasnej Góry. Spotkał się z kilkoma papieżami: Piusem XII, Janem XXIII, Pawłem VI, św. Janem Pawłem II, którego znał osobiście, Benedyktem XVI, i Franciszkiem. Był też jednym z najważniejszych świadków świętości swego wielkiego przyjaciela – Prymasa Tysiąclecia.
Reklama
Człowiek medialny
Dzięki jego tekstom i współpracy z różnymi redakcjami w charakterze rzecznika prasowego przez dziesiątki lat jasnogórskie wydarzenia mogły być relacjonowane na bieżąco, głównie przez Radio Watykańskie, Biuletyn Biura Prasowego Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski oraz Niedzielę, a także przez inne media. Był wspaniałym gawędziarzem, który z ogromnym poczuciem humoru i ze swadą wspominał przeszłość; odsłaniał wręcz sensacyjne wątki różnych spotkań, w których centrum znalazł się w swoim życiu. Do końca swoich dni śledził i komentował bieżące wydarzenia.
Dokumentacja życia
Jasnogórską przestrzeń, w której przez wiele dekad mieszkał o. Tomziński, zarejestrował na swoich zdjęciach Marcin Szpądrowski. Fotograf często towarzyszył o. Jerzemu z aparatem również wtedy, gdy opuszczał on klasztor i mimo swego sędziwego wieku podejmował różne aktywności. Dzięki temu powstały unikatowe zdjęcia, które przedstawiają najświeższe wydarzenia z życia zakonnika – efektem tego jest wystawa Ojciec Jerzy Tomziński Niepodległy. Będzie można zobaczyć na niej fotografie dokumentujące rocznice urodzin o. Jerzego Tomzińskiego: 100., 101. i 102., a także najnowsze zdjęcia, m.in. z beatyfikacji kard. Wyszyńskiego, w której uczestniczył.
Wystawę Marcina Szpądrowskiego można obejrzeć w trzech miejscach: w Sali Rycerskiej na Jasnej Górze (do 6 grudnia; wernisaż – 24 listopada o godz. 16, wcześniej o godz. 15.30 – Msza św. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej), w częstochowskim Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II (do 16 grudnia; wernisaż – 7 grudnia o godz. 16) oraz w rodzinnej miejscowości o. Jerzego – w Gminnym Ośrodku Kultury w Przystajni (do 30 grudnia; wernisaż 17 grudnia o godz. 16).
