Reklama

Niedziela Legnicka

Liturgia, która domaga się muzyki

Niedziela legnicka 51/2017, str. IV

[ TEMATY ]

muzyka

koncert

Archiwum autora

„Wielki Finał” – czyli wspólne parafialne śpiewanie bez względu na wiek i wykonywany repertuar

„Wielki Finał” – czyli wspólne parafialne śpiewanie bez względu na wiek i wykonywany repertuar

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W opublikowanej 14 października tego roku instrukcji o muzyce kościelnej czytamy m.in.: „Liturgia z natury swej jest nie tylko otwarta na muzykę, lecz wręcz się jej domaga. Muzyka w liturgii nie jest jej »oprawą», ale integralnie wiąże się z celebracją świętych obrzędów. Może być szczególnym sposobem uczestnictwa w świętych obrzędach, w tajemnicy wiary. Celem muzyki liturgicznej jest chwała Boża i uświęcenie wiernych oraz budowanie wspólnoty wierzących”. Wypełnienie tych zadań stawia przed animatorami śpiewu i muzyki kościelnej duże wymagania – realizowane w zróżnicowany sposób, ale zawsze z poczuciem odpowiedzialności za sacrum liturgii.

Rozśpiewane spotkania

W parafii św. Maksymiliana Kolbego w Lubaniu-Księginkach zadania te (z braku organisty) są realizowane przez dwie formacje bardzo zróżnicowane wiekiem i temperamentem repertuaru, ale zgodne z wspomnianą wyżej odpowiedzialnością: chór parafialny Maksymilianki oraz parafialna schola Dzieciaki z Bożej Paki. Każda z nich animuje muzykę i śpiew podczas dedykowanych im Mszy św. niedzielnych i świątecznych, ale pięciokrotnie w ciągu roku obie grupy spotykają się na parafialnych rozśpiewanych spotkaniach, które stały się nie tylko tradycją parafii, ale budzą zainteresowanie wykonawców z zewnątrz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jednym z takich spotkań jest „Parafialna Cecyliada”. Tegoroczną zaszczyciła swoim udziałem schola Cytra, działająca w parafii w Radostowie oraz wicestarosta powiatowy Wojciech Zembik i radny miejski Ryszard Piekarski.

Inaugurująca koncert Msza św. dała możliwość „nastawienia się” na klimat spotkania. O stronę muzyczną zadbały obie grupy parafialne, co było świadectwem, że mimo różnic pokoleniowych i charakteru wykonań istnieje coś je łączy – wyśpiewanie chwały Bożej.

Czasami istnieje ryzyko wyłączania się ze śpiewu publiczności, ale nie w naszej parafii. Zachęceni przez celebrującego Eucharystię Księdza Proboszcza, wszyscy uczestnicy Liturgii włączali się aktywnie w śpiew oraz jego animację.

Reklama

Koncert jakich mało

Po Eucharystii rozpoczął się koncert zatytułowany „Panie, do Ciebie wołam”, poprowadzony przez Beatę Kwiecińską. Wybierając za przesłanie słowa jednego z prezentowanych podczas „Cecyliady” utworu, chcieliśmy podkreślić, komu dedykujemy nasz śpiew oraz kto nas wspiera podczas pokonywania kolejnych przeszkód na drodze doskonalenia warsztatowego.

Koncertowe prezentacje rozpoczął występ gości honorowych – scholi Cytra. Zgranie wokalu, umiejętny akompaniament instrumentów (w tym skrzypiec), pozwoliły przeżyć piękny czas tego „świadectwa dla Pana”. Nic więc dziwnego, że każda z prezentacji była nagradzana rzęsistymi brawami, zaś nasza inspicjentka – po zakończeniu tej części koncertu – stwierdziła: – Nasi goście podnieśli nam poprzeczkę bardzo wysoko.

Drugim wykonawcą „Cecyliady 2017” stała się schola parafialna Dzieciaki z Bożej Paki. To wciąż bardzo młoda grupa (wiekowo i stażem – bo liczy zaledwie 3 lata), ale nie można jej odmówić kreatywności i zaangażowania. Dało się to wyczuć już podczas Mszy św., a podkreśleniem tych cech stała się prezentacja pięciu utworów o wysokim stopniu trudności, z którymi schola poradziła sobie doskonale.

Czas na finał

W końcu – jakby na zwieńczenie świątecznego śpiewania – stanął przed słuchaczami chór parafialny Maksymilianki (7-osobowa grupa powstała w 2014 r.), prezentując przygotowany repertuar. Dało się wyczuć świetne przygotowanie oraz zgranie grupy – szczególnie w partiach dwugłosowych. Całość zaś była po prostu porywająca.

Występ Maksymilianek nie zakończył jednak spotkania. Od 4 lat tradycją stał się bowiem „Wielki Finał”. W tym roku przygotowaliśmy na końcową fetę trzy utwory – w tym tytułowy „Psalm 142” oraz – wykonana przez wszystkich uczestników koncertu pieśń – „Zaufaj Panu już dziś”.

90-minutowy koncert zgromadził liczną widownię, tworzącą podczas każdej takiej okazji wyjątkową atmosferę, która motywuje wykonawców i uczestników do pełnego zaangażowania – to zaś zaowocowało, jak co roku, wyjątkowym charakterem rozśpiewanego spotkania. Za tę atmosferę i wysiłek włożony w przygotowanie koncertowych prezentacji serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom „Cecyliady”.

2017-12-13 11:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Odliczam moje drogi powrotne do Ciebie

Niedziela Ogólnopolska 15/2017, str. 20

[ TEMATY ]

muzyka

Archiwum rodzinne

Christina Victoria Grimmie

Christina Victoria Grimmie

Tymi słowami zwracała się do Boga w jednej ze swoich piosenek Christina Victoria Grimmie. Jej utwory poznałem, gdy słuchałem amerykańskiego radia internetowego. Zaintrygowany muzyką, tekstami i ciekawym głosem wokalistki pewnego dnia zacząłem szukać informacji o niej. Już po pierwszym wpisie w wyszukiwarce byłem zszokowany, że ta młoda utalentowana amerykańska piosenkarka, pianistka i autorka wielu swoich utworów już nie żyje

Christina przyszła na świat 12 marca 1994 r. w Marlton (New Jersey, USA) jako córka Tiny i Alberta Grimmie. Matka była recepcjonistką, dopóki nie zdiagnozowano u niej raka piersi. Ojciec pracował dla Verizon Communications. Christina miała włoskie i rumuńskie pochodzenie. Jej starszy brat Mark koncertował razem z nią, grając na gitarze, a zawodowo od 2014 r. pełni funkcję zarządcy dróg. Ojciec zauważył talent u córki i Christina zaczęła uczyć się śpiewu, gdy miała zaledwie 6 lat, lekcje gry na fortepianie rozpoczęła natomiast w wieku 10 lat. Wolała jednak grać ze słuchu. Jej przygoda z muzyką rozpoczęła się na dobre w 2009 r. Jako 15-latka zaczęła publikować filmy na YouTube z coverami utworów znanych wykonawców. W 2011 r. zajęła 2. miejsce w konkursie „My YouTube”. Rosnąca popularność Christiny sprawiła, że zainteresowała się nią Mandy Teefey i wraz z mężem została jej menedżerką. W styczniu 2012 r. Grimmie przeniosła się do Los Angeles, by kontynuować karierę muzyczną. W 2014 r. wzięła udział w przesłuchaniach do 6. sezonu programu „The Voice”. Znalazła się w drużynie Adama Levine’a. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce i zyskała ogromną sławę. W 2016 r. Grimmie otrzymała nagrodę Teen Choice Awards. Była działaczką społeczną na rzecz praw zwierząt i uczestniczyła w zbieraniu funduszy dla Humane Society w Stanach Zjednoczonych.

CZYTAJ DALEJ

Adorować to postawić Boga w centrum życia

2024-05-11 09:47

ks. Łukasz Romańczuk

Abp Józef Kupny, metropolita wrocławski

Abp Józef Kupny, metropolita wrocławski

Drugi dzień II Kongresu Wieczystej Adoracji rozpoczął się w katedrze pw. św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Eucharystii przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski.

W homilii abp Józef Kupny wyjaśnił, czym jest adoracja Najświętszego Sakramentu. - Odkrywamy adorację jako wymóg wiary. Adorować to postawić Boga w centrum życia, to nadać wszystkim sprawom właściwy porządek, stawiając Boga na pierwszym miejscu. W życiu wiarą nie wystarczy sama wiedza teologiczna, potrzeba Go spotkać i adorować. Na niewiele zdadzą się nasze wiadomości z zakresu życia religijnego czy zdolności duszpasterskie, jeśli nie padamy na kolana. Wiara jest relacją z żywą osobą, którą się kocha. Stając twarzą w twarz z Jezusem poznajemy Jego oblicze. Adorując odkrywamy dzieje miłości z Bogiem, w którym nie wystarczają idee, ale trzeba Go postawić na pierwszym miejscu, tak jak stawia się osobę, którą kochamy. Taki właśnie musi być Kościół, adorujący i zakochany w Jezusie, swoim Oblubieńcu - wskazał. abp Kupny i dodał: - Trwanie na kolanach przed Jezusem jest lekarstwem na podziały w Kościele. Dzisiaj chcemy rozważać, że adoracja czyni jedność w Kościele. Przez adorację dokonuje się wyzwolenie z największego niewolnictwa, uzależnienia do nas samych.

CZYTAJ DALEJ

O Marii Okońskiej „Kobiecie mężnej i ofiarnej w służbie Kościołowi” podczas konferencji na Jasnej Górze

2024-05-11 14:05

[ TEMATY ]

Jasna Góra

BP JG

„Mamy jedno życie, którego nie wolno zmarnować” - głosiła jej dewiza. Co dzisiaj może powiedzieć współczesnej kobiecie Maria Okońska, uczestniczka powstania warszawskiego, niestrudzona apostołka w trudnych czasach reżimu komunistycznego, bliska współpracownica Prymasa Tysiąclecia? Zastanawiano się nad tym podczas odbywającej się na Jasnej Górze konferencji.

Poświęcona jest ona życiu, duchowości, dziełu założycielki Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, który od początku swojej działalności jest związany z Jasną Góra. Spotkanie zatytułowane „Kobieta mężna i ofiarna w służbie Kościołowi” zorganizowane zostało przez Instytut Prymasa Wyszyńskiego i Klasztor OO. Paulinów na Jasnej Górze.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję