Reklama

Niedziela Kielecka

Żołnierze Wyklęci – inspirują, poruszają

Z dr Dorotą Koczwańską-Kalitą, naczelnikiem Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach, rozmawia Agnieszka Dziarmaga

Niedziela kielecka 9/2016, str. 1, 7

[ TEMATY ]

wywiad

żołnierze wyklęci

TD

Dr Dorota Koczwańska-Kalita, naczelnik kieleckiej Delegatury IPN

Dr Dorota Koczwańska-Kalita,
naczelnik kieleckiej Delegatury IPN

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

AGNIESZKA DZIARMAGA: – Zbliża się 1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, który dopiero od 2011 r. wszedł do kanonu polskich rocznic narodowych. Delegatura Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach rokrocznie przygotowuje obchody, przypominając wciąż mało znane losy Żołnierzy Wyklętych. Jak w tym roku będą one wyglądały?

DR DOROTA KOCZWAŃSKA-KALITA: – Już po raz piąty Polacy w całej Polsce będą spotykać się na uroczystościach poświęconych Żołnierzom Wyklętym. Określenie to zostało sformułowane na początku lat 90. XX wieku w środowisku młodych, którzy chcą przywrócić pamięć należną żołnierzom polskiego zbrojnego podziemia niepodległościowego. W połowie lat 90. XX wieku ludzie, którzy potem założyli Fundację „Pamiętamy”, doprowadzili do powstania pierwszej wystawy pod nazwą Żołnierze Wyklęci. Potem wydano album. Kiedy pod koniec lat 80. XX wieku historycy, tacy jak Janusz Kurtyka, podjęli temat podziemia niepodległościowego, zaczynali od zera. Byli pionierami w porządkowaniu i odkłamywaniu wiedzy o dziejach podziemia niepodległościowego. W tamtych czasach często spotykali się z zarzutami emocjonalnego podejścia do tematu. Dziś możemy powiedzieć, że odnieśli sukces, bo Żołnierze Wyklęci zostali przywróceni pamięci zbiorowej, choć jeszcze długa droga do pełnej wiedzy o nich.
W tym dniu w wielu miastach odbędą się uroczystości, koncerty, wykłady i prezentacje wystaw. Delegatura IPN w Kielcach 29 lutego br. zaprezentuje wystawę pt. „Milcząc, wołają” poświęconą poszukiwaniom szczątków ofiar systemu komunistycznego, zaprosi uczniów szkół na przedpołudniowy pokaz spektaklu „Śmierć rtm. Pileckiego”. Wieczorem, zaraz po otwarciu wystawy, spektakl zostanie zaprezentowany mieszkańcom Kielc. Chcemy zaprosić także uczniów, i nie tylko, do wzięcia udziału w konkursie fotograficznym „Żołnierze Wyklęci – historia, która mnie porusza” (więcej informacji na stronie: www.ipn.gov.pl).
1 marca wraz z władzami województwa przygotowujemy uroczystość pod pomnikiem Armii Krajowej, na którą zapraszamy. Początek o godz. 17.

– Na temat Żołnierzy Wyklętych wciąż są prowadzone badania i kwerendy. Jakie inicjatywy były podejmowane w kieleckiej Delegaturze IPN przez ostatni rok?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Tak, badania trwają. Temat ten w okresie PRL należał do wyjątkowo pilnowanych przez cenzurę i w największym stopniu zmanipulowanych. Ta intensywna akcja propagandowa spełniła w dużej mierze oczekiwania komunistów, bowiem tak długo wmawiano Polakom, iż PRL jest kontynuacją niepodległego i suwerennego państwa polskiego, tak długo i konsekwentnie przedstawiając uczestników powojennego podziemia niepodległościowego w sposób skrajnie tendencyjny, iż część społeczeństwa w to uwierzyła, a część przyjmuje ciągle postawę niejednoznaczną. Choć wiadomo, że opcja skupiona wokół PZPR służyła realizacji celów państwa sowieckiego, trudno niektórym kręgom jeszcze dziś wyzwolić się z wpajanych przez lata komunistycznych haseł. I dlatego tak ważne są badania tych zagadnień. Pracownicy Delegatury IPN w Kielcach mają na swoim koncie liczne publikacje i artykuły, a także opracowania dotyczące podziemia niepodległościowego na Kielecczyźnie. Warto tu przypomnieć choćby książkę Ryszarda Śmietanki-Kruszelnickiego „Podziemie niepodległościowe na Kielecczyźnie w latach 1945-1948” czy badania prowadzone w ramach projektu „Śladami zbrodni”. Uczestniczyli w dwóch ważnych przedsięwzięciach ogólnopolskich, które zaowocowały publikacjami w ramach wydawnictwa – „Atlas podziemia niepodległościowego 1944-1956” oraz „Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny”.

– Upowszechnianie wiedzy o Żołnierzach Wyklętych to także duży projekt edukacyjny. W jaki sposób Delegatura IPN w Kielcach dociera z tym zagadnieniem do szkół?

– Formy przybliżania historii i sylwetek Żołnierzy Wyklętych są bardzo różnorodne. Przede wszystkim prowadzimy wykłady i dyskusje z młodzieżą. Zapraszamy na koncerty, prezentujemy wystawy, organizujemy rajdy śladami powojennego podziemia niepodległościowego, konkursy, projekcje filmów, wydajemy komiksy i książki. Przygotowujemy dodatki do gazet, strony internetowe i audycje radiowe.

– Czy w opinii Pani Naczelnik postawy Żołnierzy Wyklętych mogą inspirować, a może nawet fascynować młode pokolenie Polaków?

– Myślę, że nie tylko mogą, lecz inspirują. Tytuł naszego konkursu fotograficznego „Żołnierze Wyklęci – historia, która mnie porusza”, w pewnym sensie dotyka tego, o co Pani Redaktor pyta. Jest to historia poruszająca w wielu aspektach: męstwa, odwagi, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowej. Ci ludzie byli gotowi do ofiar na rzecz idei niepodległościowej.
Historia Żołnierzy Wyklętych to także opowieść o zakłamaniu i prawdzie, a młodzi są szczególnie na te wartości czuli. Niezłomni do końca, to postawa, która w każdych okolicznościach – nie tylko wojennych – imponuje. Postawy Żołnierzy Wyklętych pokazują także, że walka beznadziejna, walka o sprawę z góry przegraną bynajmniej nie jest walką bez sensu. Wartość walki nie tkwi w szansach zwycięstwa sprawy, w imię której się ją podjęło, ale wartości tej sprawy. Wtedy sprawą była niepodległość naszej Ojczyzny, naszego narodu. Dziś są inne sprawy, ale wartości niezmienne.

2016-02-25 09:59

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Odnaleźć harmonię

Niech szkoła będzie miejscem, gdzie się uczy i wychowuje, a nauczyciele przychodzą do niej świadomi swej roli – kształtowania kolejnych pokoleń Polaków – apeluje w rozmowie z Niedzielą Barbara Nowak – małopolska kurator oświaty.

Maria Fortuna-Sudor: Pani Kurator, jak w małopolskich szkołach wygląda sytuacja po lockdownie?

Barbara Nowak: To bardzo szeroki problem. Zamknięcie szkół przyniosło wiele negatywnych skutków. Chociaż w tej konkretnej sytuacji przejście na zdalne nauczanie było konieczne. Od razu zaznaczę, że w trudnej rzeczywistości małopolscy nauczyciele bardzo szybko się odnaleźli. Pokazali otwartość, kreatywność, odpowiedzialność i zaangażowanie. Jestem im za to bardzo wdzięczna. Z analizy danych, na temat zdalnego nauczania w innych państwach, wynika, że poradziliśmy sobie wyjątkowo dobrze.

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

Biskupi na Boże Ciało: wartość Eucharystii, jedność, prawo do publicznego wyrażania wiary

2024-05-30 21:50

[ TEMATY ]

Boże Ciało

Karol Porwich / Niedziela

Znaczenie Eucharystii, uczestnictwo we Mszy świętej, świadectwo wiary, konieczność ewangelizacji, ale także kwestie społeczne takie jak prawo do publicznego wyznawania wiary, miejsce symboli religijnych w przestrzeni publicznej, religia w szkołach czy aborcja były tematem kazań polskich biskupów na uroczystość Bożego Ciała.

Znaczenie Eucharystii

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję